Η Ιαπωνία έχει μια ασυνήθιστη ιδιαιτερότητα: προστατεύτηκε για πάρα πολλούς αιώνες από τους εξωτερικούς εισβολείς χάρη στον άνεμο που την κρατούσε απομονωμένη και ασφαλή. Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό που πρέπει να επισημάνουμε είναι πως οι γιαπωνέζοι δεν είχαν δημιουργήσει ποτέ έναν ναυτικό στόλο. Οι Μογγολικές εισβολές στην Ιαπωνία το 1274 και 1281 μ.Χ. ήταν μεγάλης κλίμακος στρατιωτικές ενέργειες του Κουμπλάι Χαν στην προσπάθειά του να κατακτήσει τα ιαπωνικά νησιά μετά την υποταγή της Κορέας. Κατέληξαν σε αποτυχία, αποτελώντας σταθμό στην ιαπωνική ιστορία.
Μια ιστορία που ταιριάζει πολύ με την Ελληνική , στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, όταν ήρθαμε αντιμέτωποι με τον πολυάριθμο στόλο των Περσών. H μεγάλη διαφορά ήταν οτι οι Έλληνες ήταν δεξιοτέχνες ναυτικοί και οι ευέλικτες τριήρεις σχεδόν “ανίκητες” στο πεδίο των ναυμαχιών .
Η Αυτοκρατορία των Μογγόλων ήταν μια αυτοκρατορία που κυριάρχησε στην Ασία και στην Ανατολική Ευρώπη τον 13ο και 14ο αιώνα. Ιδρυτής της ήταν ο Τζένγκις Χαν, ο οποίος το 1206 ένωσε όλες τις φυλές των Μογγόλων και δημιούργησε ένα ενιαίο κράτος. Στο απόγειό του το κράτος κάλυπτε 26.000.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, το 1/5 της Γης, όντας η μεγαλύτερη συνεχόμενη αυτοκρατορία στην ιστορία και η δεύτερη μεγαλύτερη μετά την Βρετανική Αυτοκρατορία. Ο πληθυσμός που κατοικούσε στην Μογγολική αυτοκρατορία έφτανε τα 100.000.000. Οι πόλεμοι που έλαβαν μέρος στην ανατολή για την επέκταση της αυτοκρατορίας, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ένας Αρχαίος Παγκόσμιος Πόλεμος, καθώς οι Μογγόλοι αντιμετώπισαν υπερδυνάμεις του τότε καιρού, από την Ασία, την Ευρώπη και την Αφρική, και οι νεκροί στις Μογγολικές κατακτήσεις έφταναν τεράστιους αριθμούς (53.000.000) Παρά τις συνεχείς επεκτάσεις και κατακτήσεις των Μογγόλων, χάρις στην δημιουργία μιας χερσαίας αυτοκρατορίας τέτοιου μεγέθους κυρίως από τον Τζένγκις Χαν, ιδέες από την Ασία μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη, καθώς και νέες τεχνολογίες, ενώ ο δρόμος του μεταξιού έγινε ανοιχτός. Μετά από μια σειρά μογγολικών εισβολών από το 1231 μέχρι το 1259, η Δυναστεία Γκορυέο της Κορέας υπέγραψε μια συνθήκη ευνοϊκή για τους Μογγόλους και έγινε υποτελής τους. Ο Κουμπλάι Χαν ανακηρύχθηκε Μεγάλος Χάνος της Μογγολικής Αυτοκρατορίας το 1260 και εγκαθίδρυσε την πρωτεύουσά του στο Νταντού (Πεκίνο) το 1264.
ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΟΓΓΟΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ – Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟ 1274
Το 1274, ο Μογγόλος Κουμπλάι Χαν, γιος του Τζέγκις Χαν, κίνησε με χίλια πλοία και 40.000 στρατιώτες να κατακτήσει την Ιαπωνία. Από λάθος του αγκυροβολεί στο νησί Κιουσού, στον κόλπο Χοκοζάκι, πριν εισβάλλει στην κυρίως χώρα. Το βράδυ ένας πολύ δυνατός βόρειος άνεμος εξολοθρεύει το μεγαλύτερο μέρος του Μογγολικού στόλου και έτσι μόνο 300 πλοία και οι μισοί πολεμιστές κατόρθωσαν να γυρίσουν πίσω στην Κορέα πανικόβλητοι. Σύμφωνα με έναν Ιάπωνα αυλικό στο ημερολόγιό του για τις 6 Νοεμβρίου 1274, αναφέρει ότι ένας ξαφνικός αντίστροφος άνεμος από την ανατολή κατέστρεψε τον στόλο των Γιουάν. . Σύμφωνα με την Ιστορία του Γιουάν, «σηκώθηκε μεγάλη καταιγίδα και πολλά πολεμικά πλοία έπεσαν στα βράχια και καταστράφηκαν». Δεν είναι βέβαιο αν η καταιγίδα σημειώθηκε στο Hakata ή αν ο στόλος είχε ήδη αποπλεύσει για την Κορέα και την αντιμετώπισε στο δρόμο της επιστροφής. Ορισμένοι αναφέρουν ότι χάθηκαν 200 πλοία ενώ από τις 40.000 ισχυρές δυνάμεις εισβολής, οι 13.500 δεν επέστρεψαν.
Μετά την εισβολή του 1274, οι Ιάπωνες κατέβαλαν προσπάθειες να αμυνθούν έναντι μιας δεύτερης εισβολής, η οποία θεωρούσαν βέβαιο ότι θα ερχόταν. Οργάνωσαν καλύτερα τους σαμουράι του Kyūshū και διέταξαν την κατασκευή οχυρών και ενός μεγάλου πέτρινου τείχους (石塁, Sekirui ή 防塁, Bōrui) και άλλων αμυντικών κατασκευών σε πολλά πιθανά σημεία απόβασης συμπεριλαμβανομένου του κόλπου Hakata, όπου υπήρχε ένα τείχος δύο μέτρα ύψος το οποίο κατασκευάστηκε το 1276. Επιπλέον, ένας μεγάλος αριθμός πασσάλων στήθηκε στις εκβολές του ποταμού και στις αναμενόμενες θέσεις απόβασης για να αποτραπεί η απόβαση του Μογγολικού Στρατού. Καθιερώθηκε μια παράκτια φυλακή και δόθηκαν βραβεία σε περίπου 120 γενναίους σαμουράι.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΜΟΓΓΟΛΩΝ
Ο Κουμπλάι Χαν, εξοργισμένος και πεισμωμένος διέταξε να κατασκευαστούν άλλα χίλια πλοία και σε επτά χρόνια, με επιπλέον 3500 κινέζικα ιστιοφόρα ξανακάνει την προσπάθεια. Οι Γιαπωνέζοι εν τω μεταξύ, πρόλαβαν να οχυρωθούν καλύτερα και περίμεναν την καινούρια επίθεση των Μογγόλων. Ο Κουμπλάι Χαν, μαθημένος από το
προηγούμενο πάθημά του, χώρισε το στόλο του στα δύο και με τον έναν ξαναπήγε στον κόλπο Χοκοζάκι διατάσσοντας τα μεγάλα πλοία να δεθούν μεταξύ τους με αλυσίδες για να έχουν μεγαλύτερη αντίσταση στον άνεμο και με τον άλλο στόλο επιχειρεί να αποβιβαστεί από τον κόλπο του Ιμάρι στο Hizen. Οι διαταγές για τη δεύτερη εισβολή ήρθαν τον πρώτο σεληνιακό μήνα του 1281. Δύο στόλοι ετοιμάστηκαν, μια δύναμη 900 πλοίων στην Κορέα και 3.500 πλοία στη Νότια Κίνα με συνδυασμένη δύναμη 142.000 στρατιωτών και ναυτών. Ο Μογγόλος στρατηγός Arakhan ονομάστηκε ανώτατος διοικητής της επιχείρησης και επρόκειτο να ταξιδέψει με τον στόλο της Νότιας Διαδρομής,
Το σχέδιο του Κουμπλάι Χαν, πιθανότατα θα είχε επιτυχία αν τα στοιχεία της φύσης που προστάτευαν την Ιαπωνία δεν εμφανίζονταν ένας φοβερός τυφώνας, ο Σίμπου, ο θεϊκός άνεμος που προστατεύει την Ιαπωνία και ο οποίος σάρωσε και τα δύο αγκυροβόλια. Όσα καράβια ήταν δεμένα μεταξύ τους, δεν άντεξαν και βούλιαξαν. Άλλα εξόκειλαν στις ακτές και τα βράχια και όσοι πολεμιστές διασώθηκαν σφαγιάστηκαν από τους υπερασπιστές. Σε ένα 24ωρο, χάθηκαν πάνω από 3500 σκάφη και 130.000 Μογγόλοι. Ήταν 15 Αυγούστου, όταν εμφανίστηκε ο φοβερός τυφώνας, γνωστός στα ιαπωνικά ως καμικάζι.
Διαισθανόμενοι τον επερχόμενο τυφώνα, οι κορεάτες και οι νότιοι κινέζοι ναυτικοί υποχώρησαν και ελλιμενίστηκαν ανεπιτυχώς στον κόλπο Imari, όπου καταστράφηκαν όμως από την καταιγίδα. Χιλιάδες στρατιώτες έμειναν να παρασύρονται σε κομμάτια ξύλου ή ξεβράστηκαν στην ξηρά. Οι Ιάπωνες υπερασπιστές σκότωσαν όλους όσους βρήκαν εκτός από τους Νότιους Κινέζους, που ένιωθαν ότι είχαν εξαναγκαστεί να συμμετάσχουν στην επίθεση στην Ιαπωνία. Σύμφωνα με έναν Κινέζο επιζώντα, μετά τον τυφώνα, ο διοικητής Fan Wenhu διάλεξε τα καλύτερα εναπομείναντα πλοία και απέπλευσε, αφήνοντας περισσότερους από 100.000 στρατιώτες να πεθάνουν. Αφού εγκλωβίστηκαν για τρεις ημέρες στο νησί Τακασίμα, οι Ιάπωνες επιτέθηκαν και συνέλαβαν δεκάδες χιλιάδες. Μεταφέρθηκαν στη Χακάτα όπου οι Ιάπωνες σκότωσαν όλους τους Μογγόλους, τους Κορεάτες και τους Βόρειους Κινέζους. Οι Νότιοι Κινέζοι γλίτωσαν αλλά έγιναν σκλάβοι.
ΤΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Μετά από αυτές τις δύο αποτυχημένες στρατιωτικές επιχειρήσεις η ηττημένη Μογγολική Αυτοκρατορία έχασε το μεγαλύτερο μέρος της ναυτικής της δύναμης – η αμυντική ικανότητα του Μογγολικού Ναυτικού μειώθηκε σημαντικά. Η Κορέα , η οποία ήταν επιφορτισμένη με τη ναυπηγική για την εισβολή, έχασε επίσης την ικανότητά της να ναυπηγεί πλοία και την ικανότητά της να υπερασπίζεται τη θάλασσα, καθώς είχε απωλέσει μεγάλη ποσότητα ξυλείας. Από την άλλη πλευρά, στην Ιαπωνία δεν υπήρχε νεοαποκτηθείσα γη επειδή ήταν αμυντικός πόλεμος. Ως αποτέλεσμα του πολέμου, υπήρξε μια αυξανόμενη αναγνώριση στην Κίνα ότι οι Ιάπωνες ήταν γενναίοι και βίαιοι και ότι η εισβολή στην Ιαπωνία ήταν μάταιη. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ , η εισβολή στην Ιαπωνία συζητήθηκε τρεις φορές, αλλά ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε λαμβάνοντας υπόψη το αποτέλεσμα αυτού του πολέμου.
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΑΜΙΚΑΖΙ
Οι γνωστοί σε μας πολεμιστές καμικάζι (Δύναμη του Θεϊκού Ανέμου) οφείλουν την ονομασία τους από αυτό το ιστορικό γεγονός. Ο προσδιοριστικός αυτός όρος χρησιμοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1281 για να περιγράψει το ιστορικό γεγονός που είχε προηγηθεί το 1274 όταν ο κινεζο-μογγολικός στόλος του Κουμπλάι Χαν επιχειρούσε εισβολή στην Ιαπωνία. Στην νεότερη ιστορία της Ιαπωνίας, ο όρος καμικάζε επαναχρησιμοποιήθηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε οι ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις, έχοντας φθάσει το 1944 σε απελπιστική πλέον κατάσταση άνισου αγώνα στον πόλεμο του Ειρηνικού, αποφάσισαν νέα ναυτική και αεροπορική τακτική η οποία χαρακτηρίστηκε τερατώδης. Επρόκειτο για τη συγκρότηση ειδικών δυνάμεων αυτοκτονίας, δηλαδή μονάδων οι επιθέσεις των οποίων κατέληγαν σε ολοκαύτωμα, πέφτοντας επί των στόχων τους. Έτσι το όνομα “καμικάζε” έλαβαν τόσο οι αποστολές όσο και οι χειριστές πιλότοι αεροσκαφών, κατευθυνόμενων βομβών, σκαφών, κ.λπ. γράφοντας μια εκπληκτική εποποιία θάρρους, ηρωισμού, υπερηφάνειας, φιλοπατρίας και καθήκοντος προκαλώντας ταυτόχρονα παγκόσμιο δέος αλλά και θαυμασμό
ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ ΣΤΟ ΝΗΣΙ TAKASHIMA
Τον Οκτώβριο του 2011, εξερευνήθηκε ένα ναυάγιο, ενδεχομένως, ένα από τα σκάφη της εισβολής του Κουμπλάι Χαν, μήκους 20 μέτρων το οποίο βρέθηκε στα ανοικτά των ακτών του Ναγκασάκι και συγκεκριμένα στo νησί Takashima .
Σημειώνουμε ότι έχουν βρεθεί στο παρελθόν κομμάτια από τα συντρίμμια των Μογγόλων και υπάρχει ακόμη και ένα μουσείο κοντά στον κόλπο Hakata που είναι αφιερωμένο στα διασωθέντα μέρη εκείνης της πολεμικής περιόδου . Ομως αυτό το πλοίο είναι το πιο «πλήρες» πλοίο που βρέθηκε ακόμη.
Είναι συναρπαστικό να βλέπεις ξυλεία της εποχής Kamakura σε σχετικά καλή κατάσταση, λαμβάνοντας υπόψη το ακραίο περιβάλλον. Είναι πλέον κοινή γνώση ότι το κύριο ζήτημα του στόλου ήταν ότι η πλειονότητα των πλοίων ήταν ποταμόπλοια, τα οποία δεν ήταν αρκετά ισχυρά για να αντέξουν τον τυφώνα ανοιχτού ωκεανού
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Πηγές : Ιστορία μιας πεταλούδας -Κολυδάς Θ 2014, https://history-maps.com/el/story/Mongol-Invasions-of-Japan , https://en.wikipedia.org/wiki/Mongol_invasions_of_Japan