Μια τροπική καταιγίδα έπληξε στις 27 Ιουλίου του 1943 τις ακτές του Τέξας στον Κόλπο του Μεξικού. Αν και δεν ήταν μεγάλης έντασης, προκάλεσε το θάνατο 19 ανθρώπων και μεγάλες ζημιές, ανάμεσά τους και σε δύο διυλιστήρια που ήταν βασικά για την τροφοδοσία της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας σε καύσιμα.
Η καταιγίδα αυτή έμεινε στην ιστορία για δύο λόγους: Πρώτον ήταν ένα μετεωρολογικό φαινόμενο που λογοκρίθηκε σκόπιμα και δεύτερον και κυριότερο ήταν η πρώτη τροπική καταιγίδα που παρατηρήθηκε εναέρια από ένα τολμηρό αεροπόρο, τον Joseph B. Duckworth που πέταξε με ένα μονοκινητήριο εκπαιδευτικό αεροσκάφος, τύπου T-6Texan.
Η καταιγίδα βρήκε τον πληθυσμό απροετοίμαστο (γι αυτό και ονομάστηκε «καταιγίδα-έκπληξη») γιατί οι ραδιοεπικοινωνίες είχαν σιγήσει από το φόβο επίθεσης γερμανικών υποβρυχίων και δεν είχε εκδοθεί καμία προειδοποίηση προς τον πληθυσμό. Επί πλέον, για λόγους ασφαλείας, όλοι οι χάρτες και τα δεδομένα της μετεωρολογικής υπηρεσίας καταστράφηκαν.
Η καταιγίδα ενισχύθηκε σταδιακά, ακολουθώντας τα δυτικά και έφτασε στην κατάσταση του τυφώνα στο τέλος της μέρας της 26ης Ιουλίου. Στις 27 Ιουλίου, έγινε τυφώνας κατηγορίας 2 της σύγχρονης κλίμακας ανέμου Saffir – Simpson και κορυφώθηκε με ανέμους 105 mph (165 km / h). Το σύστημα διατήρησε αυτήν την ένταση μέχρι την άφιξή του στη χερσόνησο του Μπολιβάρ στο Τέξας Αφού πέρασε στην ενδοχώρα, η καταιγίδα αποδυναμώθηκε γρήγορα, αλλά παρέμεινε τροπικός κυκλώνας μέχρι να εξαφανιστεί στο βόρειο-κεντρικό Τέξας στις 29 Ιουλίου.
Στη Λουιζιάνα, η καταιγίδα προκάλεσε ισχυρότατους ανέμους και έντονες βροχοπτώσεις, αν και δεν σημειώθηκαν ζημιές. Η καταιγίδα θεωρήθηκε η χειρότερη στο Τέξας από τον τυφώνα του Γκάλβεστον το 1915. Οι εντάσεις του ανέμου έφτασαν έως και 132 mph (212 km / h) στην περιοχή Galveston-Houston. Πολλά κτίρια και σπίτια καταστράφηκαν Η καταιγίδα προκάλεσε 19 θανάτους, 14 εκ των οποίων σημειώθηκαν μετά από βύθιση δύο πλοίων. Συνολικά, η ζημιά έφτασε τα 17 εκατομμύρια δολάρια περίπου (1943 USD)
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΥΦΩΝΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ
Ήταν ο πρώτος τυφώνας που παρατηρήθηηκε από αεροσκάφος αναγνώρισης. Τις πρωινές ώρες της 27ης Ιουλίου, Βρετανοί πιλότοι εκπαιδεύονταν στο Bryan Field στο Bryan του Τέξας και ειδοποιήθηκαν για έναν τυφώνα που πλησίαζε στην περιοχή του Galveston. Αφού ενημερώθηκαν ότι τα αεροπλάνα θα πρέπει να απομακρυνθούν από τη θύελλα, επέκριναν αυτήν την απόφαση . Αντ ‘αυτού, ο συνταγματάρχης Joe Duckworth έβαλε στοίχημα με τους Βρετανούς πιλότους ότι θα μπορούσε να πετάξει απευθείας μέσα στην καταιγίδα. Ο Ντάκγουορθ ζήτησε από τον Ράλφ Ο’Χάιρ, τον μοναδικό ναυτικό στη βάση να πετάξει μαζί του στον τυφώνα. Επειδή ούτε ο Duckworth ούτε ο O’Hair πίστευαν ότι η Διοίκηση θα εγκρίνει την πτήση, αποφάσισαν να προχωρήσουν χωρίς άδεια. Έτσι, οι Duckworth και O’Hair έγιναν οι πρώτοι κυνηγοί τυφώνα.
Σημείωση : Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποίησε διάφορες εκδόσεις αεροσκαφών Τ-6, Βρετανικής και Αμερικανικής προέλευσης. Κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου οι Έλληνες πιλότοι εκπαιδεύονταν σε Βρετανικά Harvard Mk.I στην Ροδεσία, ενώ το 1946 παραλήφθηκαν βρετανικά Harvard Mk.IΙ, Harvard Mk.III και Αμερικανικά Τ-6D και –G. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου (1946-1949) τα αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν σε αποστολές καταστολής εξεγέρσεων και προκεχωρημένου εναέριου ελέγχου, εντοπίζοντας θέσεις αντιπάλων στο έδαφος και καλώντας αεροπορική υποστήριξη, είτε πλήττοντας τα ίδια τους στόχους στο έδαφος. Τέλος, από το 1947 και μέχρι την απόσυρσή τους το 1965 αποτέλεσαν το κύριο εκπαιδευτικό αεροσκάφος της Σχολής Ικάρων.
Πηγές : THE NATIONAL HURRICANE CENTER LIBRARY – Miami, FL
ΤHE ROSENBURG LIBRARY – Galveston, TX, Wikipedia