Η 23η Απριλίου, ημέρα αφιερωμένη στους δύο μεγάλους δημιουργούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας που έφυγαν από τη ζωή την ίδια μέρα το 1616– τον Miguel de Cervantes και τον William Shakespeare.
Η ημέρα αυτή έχει καθιερωθεί από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου. Στόχος της ημέρας αυτής είναι να τιμήσει το βιβλίο και τους συγγραφείς και να ενθαρρύνει το κοινό – ιδιαίτερα τους νέους – να ανακαλύψουν την απόλαυση της ανάγνωσης.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η πρώτη ελληνική βιβλιοθήκη ιδρύθηκε από τον Πεισίστρατο τον 6ο π.Χ. αιώνα, ήταν δημόσια και περιλάμβανε μεταξύ άλλων τα ομηρικά έπη Ιλιάδα και Οδύσσεια, των οποίων η καταγραφή είχε τελειώσει το 560 π.Χ. Τη βιβλιοθήκη αυτή άρπαξε ο Ξέρξης και τη μετέφερε στην Περσία, όπου και παρέμεινε μέχρι την επιστροφή της στους Αθηναίους από το Σέλευκο το Νικάτορα. Κατά το Στράβωνα, ο Αριστοτέλης είναι ο πρώτος ιδιώτης που συστηματικά συγκέντρωσε βιβλία με σκοπό το σχηματισμό βιβλιοθήκης. ‘Άλλη μεγάλη ελληνική βιβλιοθήκη της αρχαιότητας ήταν εκείνη της Περγάμου, που ιδρύθηκε τον 2ο π.Χ. αιώνα από τον Ατταλο Α’ ή το γιο του Ευμένη B’. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, η βιβλιοθήκη περιείχε ήδη 200.000 τόμους όταν ο Αντώνιος τη μετέφερε στην Αλεξάνδρεια και την πρόσφερε στην Κλεοπάτρα.
Οι βυζαντινές βιβλιοθήκες ήταν ε αυτοκρατορικές, μοναστηριακές, ιδιωτικές και πατριαρχικές. Ο Μέγας Κωνσταντίνος ίδρυσε μια σπουδαία βιβλιοθήκη στο Βυζάντιο, η οποία εμπλουτιζόταν συνέχεια από τους διαδόχους του. Το 1204, με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους, σημειώθηκαν σημαντικές καταστροφές και αρπαγές στις βιβλιοθήκες, που ολοκληρώθηκαν το 1453, κατά την άλωση της Πόλης από τους Τούρκους. Οι λόγιοι της διασποράς έσωσαν πολλά χειρόγραφα, που τυπώθηκαν αργότερα στην Ευρώπη, ενώ σημαντικά ελληνικά, εκκλησιαστικά και κλασικά βιβλία διασώθηκαν στις βιβλιοθήκες των μοναστηριών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Η πρώτη βιβλιοθήκη του νέου ελληνικού κράτους ιδρύθηκε από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια το 1828 στην Αίγινα (πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας), όπου στεγάστηκε στο Ορφανοτροφείο του νησιού και η λειτουργία της ανατέθηκε στον Ανδρέα Μουστοξύδη, πρόεδρο της επιτροπής του Ορφανοτροφείου. Το 1832, με διάταγμα η βιβλιοθήκη ονομάστηκε Δημόσια και ορίστηκε διευθυντής της ο Γεώργιος Γεννάδιος. Το 1834 μεταφέρθηκε στην καινούργια πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, την Αθήνα, έχοντας περίπου 8 χιλιάδες τόμους. Αρχικά τοποθετήθηκε στο Λουτρό της Αγοράς και αργότερα στην εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου, στην πλατεία Μητροπόλεως. Το 1842 η βιβλιοθήκη, που είχε ήδη 15 χιλιάδες τόμους, ενώθηκε τοπικά και διοικητικά με τη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αθηνών, που είχε ιδρυθεί το 1838, και μεταφέρθηκε στο κτήριο του Πανεπιστημίου. Με βασιλικό διάταγμα του 1867 οι δύο βιβλιοθήκες συγχωνεύτηκαν σε μία, την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, η οποία το 1903 μεταφέρθηκε στο κτήριο που βρίσκεται σήμερα, στην οδό Πανεπιστημίου, το οποίο κατασκευάστηκε το 1888 με δωρεά των αδελφών Βαλλιάννου από την Κεφαλλονιά, σε σχέδια του Δανού αρχιτέκτονα Χάνσεν και με εκτελεστή του σχεδίου το Γερμανό Τσίλερ.
ΟΙ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
Η έννοια της ψηφιακής βιβλιοθήκης εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1945 στο έργο του Vannenar Bush ο οποίος επινόησε το Memex. Αυτό δεν ήταν παρά μία μηχανική συσκευή βασισμένη στην τεχνολογία των microfilms που χρησιμοποιούσε την έννοια του υπερκειμένου και των συστημάτων ανάκτησης πληροφοριών. Ωστόσο οι πρώτες πραγματικές εφαρμογές των ηλεκτρονικών υπολογιστών σε διαδικασίες διαχείρισης βιβλιοθηκών, ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1950 από την IBM η οποία υλοποίησε συστήματα διάτρητων καρτών για τη διαχείριση του πληροφοριακού υλικού που ήταν αποθηκευμένο σε βιβλιοθήκες. Η πιο σημαντική από αυτές τις προσπάθειες ήταν η δημιουργία του MARC (Machine Readable Cata-loging) ενός προτύπου που επέτρεπε την ψηφιοποίηση του καταλόγου πληροφοριών της βιβλιοθήκης. Από την άλλη πλευρά, η καθιέρωση του όρου «ψηφιακή βιβλιοθήκη» πέρασε και αυτή από πολλά στάδια. Το 1965 ο J. C. R. Licklider χρησιμοποίησε τον όρο βιβλιοθήκη του μέλλοντος (library of the future) για να περιγράψει ένα ειδικό τύπο βιβλιοθήκης βασισμένο εξ’ ολοκλήρου σε ηλεκτρονικό υπολογιστή ενώ δέκα χρόνια αργότερα ο F. W. Lancaster αναφέρθηκε στη βιβλιοθήκη χωρίς χαρτί (paperless library).
Αν και ο όρος ψηφιακή βιβλιοθήκη έχει σήμερα καθιερωθεί και χρησιμοποιείται από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας, εν τούτοις η ερμηνεία που επιδέχεται δεν είναι μία και μοναδική αλλά εξαρτάται από την οπτική γωνία από την οποία την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Έτσι από την πλευρά της διαδικασίας ανάκτησης πληροφορίας η ψηφιακή
βιβλιοθήκη παραπέμπει σε μία μεγάλη βάση δεδομένων που περιέχει την πληροφορία που αναζητούμε, ενώ για τους ανθρώπους εκείνους που εργάζονται σε εφαρμογές υπερκειμένου η ψηφιακή βιβλιοθήκη δεν είναι παρά μια εφαρμογή τέτοιων μεθόδων.
Online Βιβλιοθήκες Ελληνικές και ξενόγλωσσες βιβλιοθήκες. Πηγές και βιβλιογραφία για πτυχιακές και διπλωματικές εργασίες.
Loading...
Reload document 
Open in new tab “ΨΥΧΗΣ ΑΚΟΣ”
Στη μεγάλη σημασία των βιβλιοθηκών μας παραπέμπει ο χαρακτηρισμός της Βιβλιοθήκης Μηλεών του Πηλίου καθώς πρόκειται για την ονομασία που της χάρισαν οι ιδρυτές της. «Ψυχής Άκος» (θεραπεία ψυχής).
Πρωτεργάτες στη Μηλιώτικη Σχολή ο Άνθιμος Γαζής, ο Γρηγόριος Κωνσταντάς και ο Δανιήλ Φιλιππίδης, τρεις από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, που την ίδρυσαν το 1814 με στόχο τη δημιουργία ενός ανώτερου σχολείου στη γενέτειρά τους.
Η Μηλιώτικη Σχολή ξεκινά επίσημα τη λειτουργία της υπό τη διεύθυνση του Γρηγορίου Κωνσταντά στις 6 Αυγούστου 1815. Αν και οι οθωμανικές αρχές αρνήθηκαν να της δώσουν άδεια για να λειτουργήσει ως ανώτερο σχολείο, σύντομα έγινε γνωστή για το υψηλό επίπεδο διδασκαλίας και το καινοτόμο πρόγραμμα σπουδών (περιελάμβανε και τη διδασκαλία θετικών επιστημών με τη χρήση εποπτικών μέσων), καθώς και για την πλούσια βιβλιοθήκη της που ξεπερνούσε τους 10.000 τόμους. Η λειτουργία της διεκόπη το 1821 όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, με πρωτεργάτη στο Πήλιο τον Άνθιμο Γαζή. Παρά τις σοβαρές ζημιές και την απώλεια βιβλίων, χαρτών και οργάνων που υπέστη μετά την αποτυχία του κινήματος, η Σχολή επαναλειτουργεί το 1834 με διδάσκαλο πάλι τον Γρ. Κωνσταντά. Ο θάνατός του το 1844 σηματοδοτεί και το οριστικό κλείσιμο της Σχολής.
ΠΗΓΕΣ
- Τοράκη Κ ,”Ψηφιακές Βιβλιοθήκες στο ελληνικό διαδίκτυο: Σημερινή εικόνα και ρόλος, http://library.tee.gr/sinant/toraki/diglib_lar/torakilar.pdf .
- http://aetos.it.teithe.gr/~amarg/Skills/Skills.pdf
- Τσίμπογλου Φ ,”Ψηφιακές βιβλιοθήκες στο διαδίκτυο, κλειδί για την αναβάθμιση των υπηρεσιών πληροφόρησης και
βιβλιοθήκης”,http://eprints.rclis.org/5516/ 1/tsimpoglou_EPY_99gr.pdf . - Κουμάκη Χ , “”Η Ψηφιακή βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Κρήτης-Αρχές διαχείρισης” , www.lib.uom.gr/palc10/greek/Koumaki.doc.
- http://pressnews-gr.blogspot.com/2009/02/e-book.html
- http://en.wikipedia.org/wiki/E-book
- http://en.wikipedia.org/wiki/Adobe_Flash
- http://www.flashpageflip.com/
- ΕΡΤ (Πρόλογος άρθρου)