Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΛΗΜΜΥΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Κατά το παρελθόν έχουν σημειωθεί έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, όπως στις 14 Νοεμβρίου 1896 όταν ένα βαρομετρικό χαμηλό προερχόμενο από τα νοτιοδυτικά, προκάλεσε σφοδρές βροχοπτώσεις.με συνολικά 62 νεκρούς
Ο Ιλισός (η κοίτη του οποίου δεν ήταν σκεπασμένη τότε) και ο Κηφισός ξεχείλισαν. Πολλές περιοχές του Λεκανοπεδίου πλημμύρισαν. Τα μεγαλύτερα προβλήματα παρουσιάστηκαν στο Μοσχάτο και του Ρέντη. Η θεομηνία αυτή, γνωστή ως “πλημμύρα του Αγίου Φιλίππου”, επειδή η 14η Νοέμβρη είναι η μέρα εορτής του Αγίου Φιλίππου, στοίχισε τη ζωή σε 61 ανθρώπους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Αστεροσκοπείου Αθηνών, εκείνη τη μέρα έπεσαν συνολικά 150,2 mm νερού σε 11 ώρες και 40 λεπτά! Σημειώνουμε ότι την εποχή εκείνη, ο Ιλισός δεν είχε εκβολές στον Φαληρικό όρμο αλλά συνέβαλε με τον Κηφισό στην περιοχή του Ελαιώνα. Έτσι, στην περίπτωση μεγάλων νεροποντών οι περιοχές γύρω από τον Ελαιώνα μετατρέπονταν σε τέλμα.
H πρώτη φωτογραφία της εφημερίδας δείχνει την κατεστραμένη γέφυρα του Βατραχονησίου, η δεύτερη της επομένη της καταστροφής λίγο πιο κατω στην σημερινή την Καλιρρόης και η τελευταία φωτογραφία το Φάληρο.
ΠΗΓΗ The London Illustrated News -( Έκδοση της 19ης Δεκεμβρίου 1896)
Μόνο στην περιοχή του Βατραχονησίου, η οποία αποτελεί σήμερα τμήμα του Παγκρατίου δίπλα στο Καλλιμάρμαρο, έχασαν τη ζωή τους 12 άνθρωποι . Σε ένα σπίτι στη δεξιά όχθη του Ιλισσού ζούσε μια οικογένεια με τρία παιδιά. Ο Λεωνίδας, δυόμισι χρόνων, που κοιμόταν στην κούνια του και ο εξάχρονος Ιάκωβος, ο οποίος βρισκόταν στον κάτω όροφο του σπιτιού. Η αδερφή τους ανέβηκε σε ένα κρεβάτι, αλλά βρέθηκε με το κεφάλι στο ταβάνι όταν νερά γέμισαν το δωμάτιο. «Μου ΄βγαλαν τα μισά μου μαλλιά για να με τραβήξουν, αλλά εγώ δεν ήθελα να φύγω αν δεν έσωζαν τα δύο μου αδερφάκια», έλεγε την επομένη στην εφημερίδα «Εμπρός». Ένας εργάτης στον Βασιλικό Κήπο δέθηκε με σχοινιά τα οποία συγκρατούσαν άλλοι και κατάφερε να μπει στο σπίτι. Βρήκε κι έσωσε το 6χρονο αγόρι. Ο Λεωνίδας είχε παρασυρθεί μαζί με την κούνια του…
Στη πλημμύρα του Αγίου Φιλίππου, τον Νοέμβριο του 1896, η καταρρακτώδης βροχή άρχισε νωρίς το πρωί και έπεφτε ασταμάτητα σε μια πόλη με χωματόδρομος, πρόχειρα σπίτια και δίχως αποχετευτικό δίκτυο.Καταστροφές έγιναν και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας, ενώ ανατράπηκε η ατμομηχανή του τρένου που ερχόταν από Πάτρα, με αποτέλεσμα τον θάνατο του μηχανικού. Εκτός από την Αθήνα μεγάλες καταστροφές προκλήθηκαν και στον Πειραιά, ο οποίος θρήνησε τους περισσότερους νεκρούς. Σαράντα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στον Πειραιά και περισσότερα από 450 σπίτια κατέρρευσαν. Το Φάληρο έγινε ένα με τη θάλασσα και τα Καμίνια αποκόπηκαν από την υπόλοιπη πόλη, εξαιτίας των ορμητικών χειμάρρων.Σύμφωνα με τα στοιχεία του Αστεροσκοπείου Αθηνών, εκείνη τη μέρα έπεσαν συνολικά 150,2 mm νερού σε 11 ώρες και 40 λεπτά! Σημειώνουμε ότι την εποχή εκείνη, ο Ιλισός δεν είχε εκβολές στον Φαληρικό όρμο αλλά συνέβαλε με τον Κηφισό στην περιοχή του Ελαιώνα. Έτσι, στην περίπτωση μεγάλων νεροποντών οι περιοχές γύρω από τον Ελαιώνα μετατρέπονταν σε τέλμα.
Μέσα στις ιστορικές πλημμύρες είναι και αυτή που σημειώθηκε στις 22/11/1934, με έντονη βροχόπτωση διάρκειας 5 ωρών, ή οποία είχε σαν αποτέλεσμα 6 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, να διακοπεί η ηλεκτροδότηση και οι συγκοινωνίες ενώ το ύψος των νερών στο Νέο Φάληρο έφτασε το μέτρο και στο Μοσχάτο τα 2 μέτρα. Για την περίπτωση αυτή θα γράψουμε περισσότερα τις επόμενες ημέρες , στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος μαζί με την άλλη μεγάλη πλημμύρα της 6ης Νοεμβρίου του 1961 όπου είχαμε 47 νεκρούς από πλημμύρες κυρίως στο Μπουρνάζι (Δυτική Αθήνα) με πάνω από 3.000 άστεγους . Τα καιρικά φαινόμενα ήταν εξαιρετικά έντονα και προκάλεσαν ανυπολόγιστες καταστροφές που θα μπορούσαν να συγκριθούν με αυτές ενός τυφώνα.