Αν και ζούμε στον αιώνα της υπερκατανάλωσης και της αλόγιστης σπατάλης , η έννοια της αποταμίευσης θα εξακολουθεί να υφίσταται , καθώς είναι κοινή παραδοχή ότι κάθε ποσό που ξοδεύεται στο τώρα, αφαιρείται από τον μελλοντικό μας εαυτό και αυτό το έχουμε ζήσει πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση . Γενικότερα πάντως οι άνθρωποι με βάση το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ήθελαν να μπορούν να επιβιώνουν στις δύσκολες στιγμές και αυτό το έκαναν με την αποταμίευση.
Παλαιότερα κάποιοι οικονομολόγοι, δεν έτρεφαν και τόση ευνοϊκή διάθεση απέναντι στην αποταμίευση, θεωρώντας την, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως στείρα δραστηριότητα ακόμα και κατακριτέα απόκρυψη αγαθών που έχαναν την παραγωγική χρησιμοποίησή τους ιδιαίτερα σε περιόδους κλίματος εμπιστοσύνης, ή νομισματικής ισορροπίας. Υπό αυτή την άποψη η αποταμίευση καταδικαζόταν ως τροχοπέδη της ευρύτερης οικονομικής ανάπτυξης. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις αυτής της αντίληψης ήταν το έργο “Ο μύθος των μελισσών”, (1714),του Μπερνάρ ντε Μαντεβίλ που αποτελεί ένα εγκώμιο των πολυτελών δαπανών, καθώς ακόμα και το περίφημο απόφθεγμα του Μοντεσκιέ :”Αν οι πλούσιοι δεν ξοδέψουν πολύ, οι φτωχοί θα πεθάνουν από την πείνα“.
Η ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Η έννοια της αποταμίευσης ήταν γνωστή από την αρχαιότητα . Αρχαίοι λαοί, όπως ιδιαίτερα οι αρχαίοι Αιγύπτιοι διατηρούσαν τεράστιες αποθήκες φύλαξης αγαθών για δύσκολες περιόδους. Ομοίως και στην αρχαία Αθήνα υπήρχαν αποθήκες φύλαξης σίτου και άλλων αγαθών, όπως στο Πομπείο, κατά αναφορά του Δημοσθένη, καθώς και στον Πειραιά. Το Πομπείο ήταν το μόνο κτίριο του Έσω Κεραμεικού όπως σημειώνει ο Παυσανίας και του οποίου η ταυτότητα της θέσης του εξακριβώθηκε το 1861 από τις έρευνες της Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Ο Ησίοδος είναι ο αρχαιότερος που εξήρε ιδιαίτερα το πνεύμα της αποταμίευσης και τη σημασία του τονίζοντας “Ει γαρ κεν σμικρόν κατά σμικρόν καταθείο, και θαμά τούτ΄ έρδοις, μέγα και το γένοιτο” (= αν καταθέτεις λίγα – λίγα και αυτό κάνεις ακατάπαυστα, θα πετύχεις μέγα έργο). Χαρακτηριστική και η σύγχρονη ελληνική παροιμία “Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι”.
Η αποταμίευση αρχικά ξεκίνησε από τα κράτη και είχε στόχο να προστατεύσει τους πολίτες από απρόοπτα όπως η στέρηση τροφής. Με τα χρόνια βλέπουμε στην αρχαία Ρώμη, να συσσωρεύει το κράτος χρήματα με σκοπό να αποδώσει σύνταξη στους αποστραυτευμένους εκατόνταρχους.
Η ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
Η ιδέα της Παγκόσμιας Ημέρας Αποταμίευσης δεν ήταν μια ξαφνική δημιουργία. Υπήρχαν μερικά παραδείγματα ημερών αφιερωμένων στην ιδέα της αποταμίευσης για να επιτευχθεί υψηλότερο επίπεδο ζωής και για να υπάρχει ένα μαξιλάρι ασφαλείας για την οικονομία. Το 1921 εορτάστηκε μια τέτοια ημέρα στην Ισπανία. Σε άλλες χώρες, η λαϊκή εμπιστοσύνη στην αποταμίευση έπρεπε να αποκατασταθεί καθώς πολλοί Γερμανοί είχαν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην αποταμίευση στην γερμανική νομισματική μεταρρύθμιση του 1923, λόγω του υπερπληθωρισμού.
Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης θεσπίστηκε στις 31 Οκτωβρίου 1924, κατά τη διάρκεια του 1ου Διεθνούς Συνέδριου Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο της Ιταλίας. Ο ιταλός Καθηγητής Φιλίπο Ραβίτσα ανακήρυξε την ημέρα ως Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης στη τελευταία ημέρα του συνεδρίου. Στα ψηφίσματα του Παγκόσμιου Συνεδρίου Αποταμίευσης ανακοινώθηκε ότι η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης θα είναι μια ημέρα αφιερωμένη στην προώθηση της αποταμίευσης σε όλο το κόσμο. Στις προσπάθειές προώθησης της αποταμίευσης, τα ταμιευτήρια έχουν συνεργαστεί με σχολεία, κληρικούς καθώς πολιτιστικούς, αθλητικούς, επαγγελματικούς και γυναικείους συνδέσμους.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης συνεχίστηκε και έφτασε στο απόγειο της δημοτικότητάς της από το 1955 μέχρι το 1970. Η αποταμίευση έγινε μια πραγματική παράδοση σε ορισμένες χώρες. Στην Αυστρία, για παράδειγμα, η επίσημη μασκότ της αποταμίευσης, η λεγόμενη “Σπάρεφρο’ (κυριολεκτικά: “Χαρούμενος Αποταμιευτής”, ή μάλλον “αποταμιεύστε χαρούμενα!”) είχε μεγαλύτερο βαθμό αναγνωρισιμότητας από τον πρόεδρο της δημοκρατίας και μια οδός ονομάστηκε Σπάρεφρο. Στη δεκαετία του 1970, το “Sparefroh-Journal”, ένα εκπαιδευτικό περιοδικό για νεότερους ανθρώπους, είχε κυκλοφορία 400.000 αντιτύπων.
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Σήμερα, το ενδιαφέρον των τραπεζών που διοργανώνουν εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης είναι στραμμένο στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου πολλά άτομα δεν έχουν τραπεζικό λογαριασμό. Τα ταμιευτήρια παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της αποταμίευσης σε αυτές τις χώρες με συγκεκριμένες εκστρατείες και πρωτοβουλίες.
Κλείνοντας ας θυμηθούμε και ένα τραγουδάκι από τα παλιά : “Οικονομία κάνε” με την φωνή του Λουκιανού Κηλαιδόνη
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Πηγές : Wikipedia, Eurolife , ELTA
tsikriki@gmail.com