Η θαλάσσια αύρα ανήκει στην κατηγορία των ημερήσιων ανέμων και δημιουργείται λόγω της θερμοκρασιακής διαφοράς μεταξύ ξηράς και θάλασσας. Όσο μεγαλύτερη είναι αυτή η διαφορά τόσο πιο έντονα εκδηλώνεται το φαινόμενο.
Η θάλασσα έχει μεγαλύτερη θερμοχωρητικότητα από τη στεριά, έτσι η επιφάνεια της θερμαίνεται πιο αργά από την αντίστοιχη στην στεριά. Το ίδιο θα συμβεί και με τις στήλες αέρα πάνω από τις εν λόγω επιφάνειες. Η στήλη αέρα που είναι σε επαφή με το έδαφος θα αναπτύξει μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή που είναι σε επαφή με την θάλασσα.
Το “sea-breeze front” είναι ένα μέτωπο που δημιουργείται από μια θαλάσσια αύρα και είναι γνωστό και ως ζώνη σύγκλισης.
Ο κρύος αέρας από τη θάλασσα συναντά τον θερμότερο αέρα από τη στεριά και δημιουργεί ένα όριο σαν ένα ρηχό ψυχρό μέτωπο. Όταν είναι ισχυρό αυτό το μέτωπο δημιουργεί σύννεφα κατακόρυφης ανάπτυξης (Cu, Cb) και εάν ο αέρας είναι υγρός και ασταθής, το μέτωπο μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει καταιγίδες.
Εάν η ροή προς τα πάνω είναι ευθυγραμμισμένη με την κατεύθυνση της θαλάσσιας αύρας, τα μέρη που παρουσιάζουν το μετωπικό πέρασμα της θαλάσσιας αύρας θα έχουν καλό ή καλό καιρό για το υπόλοιπο της ημέρας. Στο μπροστινό μέρος ο ζεστός αέρας συνεχίζει να ρέει προς τα πάνω και ο κρύος αέρας εισέρχεται συνεχώς για να τον αντικαταστήσει και έτσι το μπροστινό μέρος κινείται προοδευτικά προς την ενδοχώρα. Η ταχύτητά του εξαρτάται από το αν υποβοηθείται ή παρεμποδίζεται από τον άνεμο που επικρατεί και από την ισχύ της θερμικής αντίθεσης μεταξύ ξηράς και θάλασσας. Το βράδυ, η θαλάσσια αύρα συνήθως μετατρέπεται σε αύρα ξηράς, λόγω αντιστροφής των ίδιων μηχανισμών.
H ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΑΥΡΑΣ ΣΤΗ ΚΟΥΒΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΦΛΟΡΙΝΤΑ
Η θαλάσσια αύρα στην Κούβα δημιουργεί ισχυρές συγκλίσεις . Η βόρεια θαλάσσια αύρα συναντά τη νότια θαλάσσια αύρα, δημιουργώντας μια απότομη γραμμή σύγκλισης στο πεδίο . Καταιγίδες που προκαλούνται από τα ισχυρά μέτωπα της θαλάσσιας αύρας συμβαίνουν συχνά και στη Φλόριντα, μια χερσόνησο που οριοθετείται στα ανατολικά και δυτικά από τον Ατλαντικό Ωκεανό και τον Κόλπο του Μεξικού, αντίστοιχα.
Κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου, η οποία τυπικά διαρκεί από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο/Οκτώβριο, οποιαδήποτε κατεύθυνση που πνέουν οι άνεμοι θα είναι πάντα εκτός νερού, καθιστώντας έτσι τη Φλόριντα το μέρος που χτυπιέται συχνότερα από κεραυνούς στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ένα από τα μέρη με τις περισσότερες καταιγίδες στη Γη.Τα ήρεμα απογεύματα του καλοκαιριού με ελάχιστο άνεμο, οι θαλάσσιες αύρες και από τις δύο ακτές ενδέχεται να συγκρουστούν στη μέση, δημιουργώντας ιδιαίτερα σφοδρές καταιγίδες στο κέντρο της πολιτείας αλλά και στα νησιά του κόλπου. . Αυτές οι καταιγίδες μπορούν να παρασυρθούν είτε προς τη δυτική είτε την ανατολική ακτή ανάλογα με τις σχετικές δυνάμεις της θαλάσσιας αύρας και μερικές φορές επιβιώνουν για να βγουν πάνω από το νερό τη νύχτα, δημιουργώντας θεαματικές αστραπές από σύννεφο σε σύννεφα για ώρες μετά τη δύση του ηλίου] Λόγω του μεγάλου μεγέθους της, η λίμνη Okeechobee μπορεί επίσης να συμβάλει σε αυτή τη δραστηριότητα δημιουργώντας το δικό της αεράκι της λίμνης που συγκρούεται με τις θαλάσσιες αύρες της ανατολικής και της δυτικής ακτής.
Στην Κούβα συγκρούσεις θαλάσσιας αύρας με τις βόρειες και νότιες ακτές μερικές φορές οδηγούν σε σφοδρές καταιγίδες. Μια σπάνια περίπτωση ισχυρότατης καταιγίδας στο νησί Juventud πολύ κοντά στη Κούβα. Η πολύ καλή χωρική και χρονική ανάλυση του GOES-16 επιτρέπει σε κάποιον να παρακολουθεί λεπτομερώς την ανάπτυξη του μετώπου και τη «συνάντηση» στο κέντρο του νησιού, όπου τελικά σχηματίζεται η σφοδρή καταιγίδα.
Σε αργή κίνηση
Η ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΥΡΑ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ
Από Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο έχουμε μικρή συχνότητα των ημερών αύρας στον Μετεωρολογικό Σταθμό του Ελληνικού σύμφωνα με τη σχετική μελέτη , όπου έχουμε μέγιστο τον Μάιο και Ιούνιο (16,873% και 16,749% αντίστοιχα. Κατόπιν παρατηρείται μια πτώση τους μήνες Ιούλιο (12,283%) και κυρίως τον Αύγουστο (10,05%) και στη συνέχεια, τον Σεπτέμβριο, επανέρχεται στα αναμενόμενα επίπεδα (12,655%). Από Οκτώβριο έως Δεκέμβριο η πτώση που παρουσιάζεται είναι η αναμενόμενη. Το ελάχιστο (0,496%) παρατηρείται τον Δεκέμβριο.
Επιχειρησιακά γνωρίζουμε ότι μετά από δύο ημέρες άπνοιας στην Αττική , την τρίτη ημέρα η θαλάσσια αύρα δρα σαν μέτωπο και σχεδόν πάντοτε προκαλεί καταιγίδες στο Λεκανοπέδιο (σύμφωνα με μελέτη του Κωνσταντακόπουλου -1959) .
Πηγές: Μπουκουβάλα Δ. Γ., 2012: Μελέτη της Θαλάσσια Αύρας σε Περιοχές με Ανώμαλη Τοπογραφία, Διδακτορική Διατριβή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών , Prezerakos, N. G., 1986: Characteristics of the Sea Breeze in Attica, Greece. Boundary Layer Meteorology, 36, 245-266, Βασίλειος Π. Καλογιάννης – Λαμπρόπουλος : Μελέτη της Θαλάσσιας Αύρας του Σαρωνικού 2017 , ΕΚΠΑ, Guido Cioni /LinkedIn