Έχουν περάσει 209 χρόνια από τότε που ο Ναπολέων Βοναπάρτης ηττήθηκε στην – εμβληματική πια – μάχη του Βατερλώ. Η Μάχη του Βατερλώ παραμένει – ακόμα και σήμερα – εξαιρετικά σημαντική· ένα κομβικό σημείο που διαμόρφωσε την ιστορία της Ευρώπης. Η Μάχη του Βατερλώ διεξήχθη την Κυριακή 18 Ιουνίου 1815 κοντά στο Βατερλώ της Φλάνδρας, στο σημερινό Βέλγιο. Ο γαλλικός στρατός υπό τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Α΄ ηττήθηκε από τον στρατό του Έβδομου Συνασπισμού, ο οποίος αποτελείτο από συμμαχικές δυνάμεις που είχαν συγκεντρώσει οι Βρεταννοί, υπό τον υποστράτηγο Άρθουρ Ουέλσλι, τον μετέπειτα Δούκα του Ουέλλινγκτον, και από Πρώσσους, υπό τον στρατάρχη Γκέμπχαρτ Λέμπερεχτ φον Μπλύχερ. Ήταν το αποκορύφωμα της Εκστρατείας του Βατερλώ και η τελευταία μάχη του Ναπολέοντα. Η ήττα του είχε ως αποτέλεσμα το τέλος της εξουσίας του και την εξορία του στη νήσο της Αγίας Ελένης.
Ένα ρηχό αλλά ενεργό χαμηλό και συναφή θερμά και ψυχρά μέτωπα διέσχισαν την περιοχή μάχης στις 16 και 17 Ιουνίου 1815. Ο παράγων καιρός επέδρασε σημαντικά στις μάχες. Στις 16 Ιουνίου , σε μια μάχη μεταξύ μέρους του γαλλικού στρατού και μέρους του πρωσικού στρατού, στο χωριό Ligny, περίπου 40 χλμ νοτιοανατολικά των Βρυξελλών, καταιγίδες που συνδέονταν με το πέρασμα του προαναφερθέντος θερμού μετώπου έκαναν αδιάβατο το πεδίο της μάχης . Ωστόσο, τα σημαντικότερα καιρικά φαινόμενα αναπτύχθηκαν στις 17 και κατά τη διάρκεια της νύχτας από 17 έως 18 Ιουνίου .
Βίαιες καταιγίδες σημειώθηκαν νωρίς το απόγευμα της 17ης κοντά στο Λιγνύ, ενώ ο Ναπολέων βρισκόταν σε διαδικασία επίθεσης κατά της αγγλο-ολλανδικής δύναμης στο Quatre Bras. Οι βροχές μετέτρεψαν το έδαφος σε τέλμα, καθιστώντας αδύνατο για το γαλλικό πυροβολικό και ιππικό, ακόμη και για το πεζικό, να κινηθούν στα χωράφια με εκτεταμένη σειρά, όπως απαιτούσε ο αυτοκράτορας.
Η γαλλική προέλαση επιβραδύνθηκε τόσο πολύ που ο Ουέλινγκτον μπόρεσε να αποσύρει την ελαφρύτερη δύναμή του σε καλύτερη θέση κοντά στο Βατερλώ. Έτσι, η αγγλο-ολλανδική δύναμη διατηρήθηκε σχεδόν πλήρως για την αποφασιστική μάχη της επόμενης ημέρας. Οι βροχοπτώσεις της 17ης και της νύχτας από τη 17η προς τη 18η μαλάκωσαν το έδαφος σε βαθμό που, το πρωί της 18ης, ο Ναπολέων και οι ειδικοί του στο πυροβολικό έκριναν ότι η μάχη —η Μάχη του Βατερλώ— δεν μπορούσε να ξεκινήσει πριν από τη μια αργά το μεσημέρι . Μέχρι την άφιξη της πρωσικής δύναμης, περίπου στις 1600 LST και αργότερα, η μάχη έτεινε να πάει υπέρ των Γάλλων, αλλά οι Πρώσοι ανέτρεψαν το ρεύμα των μαχών. Η εφημερίδα παραθέτει κρίσεις στρατιωτικών ιστορικών σχετικά με τις σημαντικές επιπτώσεις του καιρού. Μερικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι, αν ο Ναπολέων ήταν σε θέση να ξεκινήσει την επίθεση νωρίτερα στις 18, η μάχη θα είχε τελειώσει με γαλλική νίκη.
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Αν και το μεγαλύτερο ποσοστό της δράσης στο Βατερλώ κατανέμεται μεταξύ Βρετανών και Γάλλων, το έθνος που ωφελήθηκε περισσότερο ήταν η Πρωσία: διαδραματίζοντας βασικό ρόλο στην εκστρατεία κατά του Ναπολέοντα, οι Πρώσοι ανέκτησαν μεγάλο μέρος του αναστήματος που είχαν απωλέσει όταν ο Ναπολέων ρήμαζε την Ευρώπη. Η Πρωσία, μετά το Βατερλώ, αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο ισχυρά έθνη που αποφάσιζε πια κι αυτό για τη μοίρα της Ευρώπης, μαζί με τη Βρετανία, την Αυστρία, τη Ρωσία και τη Γαλλία.
Η ισχύς και η πολιτική θέση της Πρωσίας επέτρεψαν στον πρώσο καγκελάριο Ότο φον Μπίσμαρκ τα επόμενα χρόνια να οδηγήσει τα γερμανικά κρατίδια σε μια σειρά πολέμων, που ένωσαν τους Γερμανούς, δημιουργώντας ένα ενιαίο έθνος υπό την πρωσική ηγεσία.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΦΑΙΣΤΕΙΩΝ
Υπαρχουν ορισμένες μελέτες που ισχυρίζονται ότι η ηφαιστειακή έκρηξη στην Ινδονησία την άνοιξη του 1815 συνέβαλε στην πτώση του Ναπολέοντα Βοναπάρτη στη Μάχη του Βατερλώ. Νέα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η ηλεκτρικά φορτισμένη ηφαιστειακή τέφρα άλλαξε τον καιρό της Γης το 1815, προκαλώντας έντονες βροχοπτώσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι βροχερές και λασπώδεις συνθήκες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ήττα του Γάλλου αυτοκράτορα στο Βατερλό, ένα γεγονός που άλλαξε τον ρου της ευρωπαϊκής ιστορίας. Δύο μήνες πριν από τη μάχη, το ηφαίστειο Mount Tambora εξερράγη στο νησί Sumbawa της Ινδονησίας, σκοτώνοντας 100.000 ανθρώπους και στέλνοντας τεράστιες ποσότητες τέφρας 62 μίλια στην ατμόσφαιρα. Η ηλεκτρισμένη τέφρα «βραχυκύκλωσε» την ιονόσφαιρα, το ανώτερο ατμοσφαιρικό στρώμα που είναι υπεύθυνο για το σχηματισμό νεφών, έδειξε η νέα έρευνα.
Παρότι αυτό το γεγονός αυτό είναι πιθανό , κατά την άποψή μας οι συνθήκες έντονης αστάθειας μπορεί κάλλιστα να δημιουργηθούν ώστε να προκαλέσουν σημαντική επιδείνωση των καιρικών συνθηκών, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει ο ιονισμός της ατμόσφαιρας όπως αναφέρουν οι μελέτες.
Πηγές : H ιστορία μιας πεταλούδας-Θ. Κολυδάς – https://www.livescience.com/63494-napoleon-defeat-waterloo-volcano.html