Στις 11 Μαΐου 1934, μια τεράστια αμμοθύελλα στέλνει εκατομμύρια τόνους σκόνης να μεταφέρονται από την περιοχή Great Plains των Ηνωμένων Πολιτειών και να φτάνουν μέχρι την ανατολική ακτή , στη Νέα Υόρκη, τη Βοστώνη και την Ατλάντα. 
Την εποχή που οι Μεγάλες Πεδιάδες άρχισαν να αναπτύσσονται στα μέσα του 1800, η γη καλυπτόταν από γρασίδι , που συγκρατούσε την υγρασία στη γη και εμπόδιζε το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους να απομακρυνθεί μακριά ακόμη και κατά τη διάρκεια ξηρών περιόδων. Στις αρχές του 20ου αιώνα, ωστόσο, οι αγρότες είχαν οργώσει μεγάλο μέρος του χόρτου για να δημιουργήσουν χωράφια. Η είσοδος των ΗΠΑ στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1917 προκάλεσε μεγάλη ανάγκη για σιτάρι και οι φάρμες άρχισαν να ωθούν τα χωράφια τους στα άκρα, οργώνοντας κάτω από όλο και περισσότερα λιβάδια με το πρόσφατα εφευρεθέν τρακτέρ. Το όργωμα συνεχίστηκε και μετά τον πόλεμο, όταν η εισαγωγή ακόμη πιο ισχυρών τρακτέρ βενζίνης επιτάχυνε τη διαδικασία. Κατά τη δεκαετία του 1920, η παραγωγή σιταριού αυξήθηκε κατά 300 τοις εκατό, προκαλώντας υπερβολή στην αγορά μέχρι το 1931. Εκείνη τη χρονιά, μια έντονη ξηρασία εξαπλώθηκε σε όλη την περιοχή. Καθώς πέθαναν οι καλλιέργειες, ο άνεμος άρχισε να μεταφέρει σκόνη από τις υπερβολικά οργωμένες και υπερβοσκημένες εκτάσεις. Ο αριθμός των αμμοθυελλών εκτινάχθηκε από 14 το 1932 σε 28 το 1933. Το επόμενο έτος, οι καταιγίδες μειώθηκαν σε συχνότητα αλλά αυξήθηκαν σε ένταση, με αποκορύφωμα την πιο σφοδρή καταιγίδα μέχρι σήμερα τον Μάιο του 1934.
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Σε μια περίοδο δύο ημερών, οι άνεμοι σήκωσαν και μετέφεραν περίπου 350 εκατομμύρια τόνους σκόνης σε όλη τη διαδρομή από τις βόρειες Μεγάλες Πεδιάδες μέχρι την ανατολική ακτή. Σύμφωνα με τους The New York Times, η σκόνη «μπήκε στα μάτια και στο λαιμό των Νεοϋορκέζων που έκλαιγαν και έβηχαν” ακόμη και σε πλοία περίπου 300 μίλια μακριά από τις ακτές, η σκόνη μαζεύτηκε στα καταστρώματα τους.
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Οι θύελλες σκόνης ανάγκασαν χιλιάδες οικογένειες από το Τέξας, το Αρκάνσας, την Οκλαχόμα, το Κολοράντο, το Κάνσας και το Νέο Μεξικό να ξεριζωθούν και να μεταναστεύσουν στην Καλιφόρνια, όπου ήταν γνωστοί ως “Okies” – ανεξάρτητα από το από ποια πολιτεία ήταν. Αυτές οι μετακινήσεις των πληθυσμών έκαναν τη ζωή στη Δύση δύσκολη καθώς η εργασία ήταν σπάνια και οι αμοιβές ήταν πενιχρές κατά τα χειρότερα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης.
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Μια άλλη τεράστια καταιγίδα στις 15 Απριλίου 1935 –γνωστή ως «Μαύρη Κυριακή»– έφερε τους κατοίκους σε απελπιστική κατάσταση στην περιοχή των Μεγάλων Πεδιάδων. Εκείνο το έτος, ως μέρος του προγράμματος New Deal, η διοίκηση του Προέδρου Franklin D. Roosevelt άρχισε να επιβάλλει ομοσπονδιακό κανονισμό για τις μεθόδους καλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένης της αμειψισποράς, της σποράς χόρτου και των νέων μεθόδων όργωσης. Αυτό λειτούργησε ως ένα σημείο, μειώνοντας τις καταιγίδες σκόνης έως και 65 τοις εκατό, αλλά μόνο το τέλος της ξηρασίας το φθινόπωρο του 1939 θα έφερνε πραγματικά ανακούφιση.
Το Νταστ Μπόουλ έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών καλλιτεχνικών έργων ; χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το μυθιστόρημα Τα Σταφύλια της Οργής (1939) του Τζον Στάινμπεκ, η κάντρυ μουσική του Woody Guthrie και φωτογραφίες της Ντοροθέα Λανγκ που απεικόνιζαν τη ζωή των εποχιακών εργατών, όπως η διάσημη φωτογραφία με τίτλο Εποχική Εργάτρια – Μητέρα .
Πηγές: https://www.history.com/this-day-in-history/dust-storm-sweeps-from-great-plains-across-eastern-states