Το άρθρο αυτό περιέχει τις αναμνήσεις ενός στρατιώτη που βίωσε τις μέρες του πολέμου και απευθύνεται όχι μόνο στον γιό του ή τον εγγονό του, αλλά στον καθένα μας. Ο Διονύσης Αντωνόπουλος είναι ο “δικός μας άνθρωπος” , ο πατέρας ή ο παππούς μας , που όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον κατακτητή και υπερασπίστηκε αυτή τη μικρή γωνιά της Ευρώπης, προτρέποντάς μας να χτίσουμε και μείς τα δικά μας οχυρά , για να φυλάξουμε μέσα τους την αγάπη προς την πατρίδα, αλλά και τον συνάθρωπό μας . Το ‘άρθρο είναι αφιερωμένο για όσους έδωσαν έναν άνισο αγώνα για την λευτεριά στη #ΜαχητωνΟχυρων σαν σήμερα 6 Απριλιου 1941.
Για την σημερινή μεγάλη ημέρα θα δώσω τον λόγο στον λοχία Διονύση Αντωνόπουλο να μας πεί την δική του ιστορία, προσπαθώντας να αντισταθεί και να “κρατήσει ” το οχυρό Παρταλούσκα στην περιοχή του Νευροκοπίου, ενάντια στην εισβολή των Γερμανών . Τα γραπτά του τα φύλαξε ο γιός του και φίλος μου Γρηγόρης, ο οποίος είχε την καλοσύνη να μου παραχωρήσει μέρος τους. Γράφει ο αείμνηστος πατέρας του …
Σας διευρινίζω οτι στην περιοχή του Κάτω Νευροκοπίου κατασκευάστηκαν έξι (6) οχυρά. Η θέση ήταν σημαντική, καθώς η απώλεια του υψίπεδου του Κάτω Νευροκοπίου θα συνεπάγονταν κατάληψη των πόλεων της Δράμας και της Καβάλας και θα διακυβεύονταν άμεσα η ασφάλεια της Θεσσαλονίκης. Η αποστολή του οχυρού ήταν κυρίως αντιαρματική, για την απαγόρευση διείσδυσης αρμάτων προς Κάτω Βροντού. Το καταφύγια του είχαν ανάπτυγμα 187 μέτρα και οι στοές 190 μέτρα. 
Η ημέρα της 28ης Οκτωβρίου 1940 τους βρήκε να γυμνάζονται τα ξημερώματα εντός του στρατοπέδου . Ολο το διάστημα του ΕλληνοΙταλικού πολέμου έχτιζαν νέα οχυρά στη Μακεδονία και εργάζοντας πυρετωδώς . Διοικητής κατά την διάρκεια της επίθεσης των Γερμανών τον Απρίλιο του 41 ήταν ο λοχαγός πεζικού Δρακουλαράκος Σταύρος και η δύναμη του οχυρού ήταν 4 αξκοί και 124 οπλίτες .
Κατά τις επιχειρήσεις εκδίωξαν τους Γερμανούς, συλλαμβάνοντας πέντε αιχμαλώτους, από τους οποίους ο ένας αξιωματικός καθώς και ένα σταθμό ασυρμάτου. Γιαυτόν τον αξιωματικό και το πώς του φέρθηκε ο Διονύσης Αντωνόπουλας θα μιλήσουμε παρακάτω .
Μετά από 3 ημέρες αγώνα ενάντια στις δυνάμεις των Γερμανών η αντεπίθεση των Ελλήνων έγινε με πρωτοφανή ενθουσιασμό και αυτοθυσία και είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή του Γερμανικού τάγματος, την σύλληψη 102 αιχμαλώτων, ανάμεσά τους και του διοικητού του τάγματος και τον εγκλεισμό τους στο οχυρό Παρταλούσκα. Η συνθηκολόγηση που ακολούθησε βρήκε το οχυρό άθικτο. Στην Ελλάδα όμως έπεσε μαύρη καταχνιά
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ
Το κυριότερο μέρος αυτής της ιστορίας αποτελούν οι τρείς τελευταίες σελίδες των σημειώσεων, όπου ο λοχίας Αντωνόπουλος όχι μόνο φέρθηκε με ανθρωπιά προς τους αιχμαλώτους , αλλά φροντίζει και για την περίθαλψη του Γερμανού αξιωματικού ο οποίος είχε τραυματιστεί και, δεν φτάνει μόνο αυτό . Ενώ ήταν ξάγρυπνος δυό μέρες , ξαναπερνάει μετά να τον δεί , να διαπιστώσει αν ο αιχμάλωτος είναι καλά….
Loading...
Reload document 
Open in new tab Η περηφάνεια για το μεγαλείο της ψυχής του Διονύση Αντωνόπουλου , στον συγκινητικό επίλογο από τον εγγονό του, Διονύση Αντωνόπουλο
Loading...