Ο Άμουνδσεν γεννήθηκε σε οικογένεια Νορβηγών πλοιοκτητών και καπετάνιων στο Μπόργκε κοντά στο Σάρπσμποργκ. Εμπνευσμένος από το εγχείρημα του Φρίντγιοφ Νάνσεν να διασχίσει τη Γροιλανδία το 1888, αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στις εξερευνήσεις. 
Ο Άμουνδσεν έλαβε μέρος στην Βελγική Ανταρκτική Αποστολή (1897-1899). Το πλοίο της αποστολής Μπελγκίκα υπό την ηγεσία του Αντριάν ντε Ζερλάς, έγινε το πρώτο πλοίο που διαχείμασε στην Ανταρκτική. Στο πλήρωμα υπήρχε και ένας Αμερικανός γιατρός, ο Φρέντερικ Κουκ, ο οποίος πιθανότατα έσωσε το πλήρωμα από σκορβούτο, γεγονός που αποτέλεσε σημαντικό μάθημα για τις μελλοντικές αποστολές του Άμουνδσεν.
Το 1903 ο Άμουνδσεν ηγήθηκε της πρώτης αποστολής που διέσχισε το Βορειοδυτικό Πέρασμα μεταξύ του Ατλαντικού και του Ειρηνικού Ωκεανού, μαζί με άλλους έξι στο πλοίο Gjøa. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αυτού ο Άμουνδσεν μελέτησε τον τοπικό πληθυσμό των Νετσίλικ για να μάθει αρκτικές ικανότητες επιβίωσης και σύντομα υιοθέτησε την ενδυμασία τους. Από αυτούς έμαθε και να χρησιμοποιεί σκυλιά έλξης ελκήθρων.
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΠΟΛΟ
Μετά το Βορειοδυτικό Πέρασμα ο Άμουνδσεν έκανε σχέδια για να πάει στον Βόρειο Πόλο. Όταν όμως πληροφορήθηκε το 1909 πως αρχικά ο Φρέντερικ Κουκ και έπειτα ο Ρόμπερτ Πίρι είχαν ήδη επιτύχει το εγχείρημα αυτό άλλαξε τα σχέδιά του. 
Η αποστολή τελέστηκε με το πλοίο «FRAM» που δανείστηκε από τον Fridtjof Nansen στις 9 Αυγούστου 1910 και έφτασε στον Κόλπο των Φαλαινών-ένα φυσικό λιμάνι πάγου- (Whale Bay), στο ανατολικό άκρο της παγονησίδας Ρος (Ross), στις 14 Ιανουαρίου 1911. Ο Άμουνδσεν έθεσε εκεί τη βάση του και την ονόμασε Φράμχεϊμ, δηλαδή ‘Σπίτι του Φραμ’. Η βάση ήταν 96 χλμ. εγγύτερα του Πόλου από ότι η τοποθεσία όπου διέμενε η αντίπαλη βρετανική αποστολή του Σκοτ. Ο Σκοτ θα ακολουθούσε την διαδρομή που είχε ανακαλύψει ο Έρνεστ Σάκλετον, από τον Παγετώνα του Μπέρντμορ προς το Ανταρκτικό Οροπέδιο. Ο Άμουνδσεν έπρεπε να βρει ένα δικό του καινούριο μονοπάτι, ώστε ακολουθώντας το να ανέβει τα Υπερ-Ανταρκτικά Όρη για να φτάσει στο Πολικό Οροπέδιο.
Κατά τον Φεβρουάριο, Μάρτιο και αρχές Απριλίου ο Άμουνδσεν και οι άντρες του έστησαν αποθήκες προμηθειών στις 80°, 81° και 82° Ν, κατά μήκος μιας γραμμής που οδηγούσε στον Πόλο. Αυτό του έδωσε εμπειρία των συνθηκών στο Ρος Άις Σελφ και παρείχε σημαντικές δοκιμές για τον εξοπλισμό τους. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα στο Φράμχεϊμ ασχολήθηκαν με την βελτίωση του εξοπλισμού τους, ιδιαιτέρως των ελκήθρων. Τα έλκηθρα αυτά, του ιδίου είδους και κατασκευαστή με αυτά που χρησιμοποιούσε ο Σκοτ, ζύγιζαν 165 λίβρες. Κατά τον χειμώνα, ο Όλαφ Μπγιάαλαντ κατάφερε να μειώσει το βάρος τους στις 48 λίβρες. Στις 4 Φεβρουαρίου 1911, μέλη της ομάδας του Σκοτ στην Νέα Γη επισκέφτηκαν φιλικά τη βάση του Άμουνδσεν στο Φράμχεϊμ.
Μετά την κατασκευή μιας χερσαίας βάσης, τοποθετήθηκαν αποθήκες τροφίμων. Σκυλιά εκπαιδευμένα για έλκηθρα χρησιμοποιήθηκαν για τις μεταφορές και οι άνθρωποι μετακινούνταν με σκι – ήταν έμπειροι σκιέρ. Η πολική ομάδα ξεκίνησε από τη βάση στις 19.10.1911. Αφού έφτασαν στα Transantarian Όρη, μετά από λίγες μέρες αναζήτησης, κατόρθωσαν να βρουν έναν δρόμο προς το οροπέδιο της Ανταρκτικής (Antarctic Plateau) μέσω του παγετώνα Άξελ Χέιμπεργκ (Axel Heiberg).
Ο Amundsen έφτασε στον πόλο στις 14 Δεκεμβρίου 1911.
Στις 14 Δεκεμβρίου 1911 η ομάδα των πέντε, με 16 σκυλιά έφτασε στον Πόλο. Έφτασαν 35 μέρες πριν από την ομάδα του Σκοτ. Ο Άμουνδσεν ονόμασε τη βάση του στο Νότιο Πόλο Πόλχεϊμ, ‘Σπίτι του Πόλου’. Επίσης μετονόμασε το Ανταρκτικό Οροπέδιο σε Οροπέδιο του Βασιλιά Χάακον Ζ’. Άφησαν μια μικρή σκηνή και γράμμα που δήλωνε το κατόρθωμά τους για την περίπτωση που δεν επέστρεφαν ασφαλείς στο Φράμχεϊμ.
Η μεγάλη εμπειρία του Άμουνδσεν, η προσεκτική προετοιμασία και η χρήση των καλύτερων σκύλων έλξης ελκήθρου που ήταν διαθέσιμοι (Γροιλανδικά χάσκυ) απέδωσαν. Επέστρεψαν στο Φράμχεϊμ στις 25 Ιανουαρίου 1912 με ένδεκα σκύλους. Το ταξίδι είχε διαρκέσει 99 ημέρες, η απόσταση που διανύθηκε ήταν περίπου 1.860 μίλια.
Η επιτυχία του Άμουνδσεν δεν κοινοποιήθηκε δημοσίως μέχρι τις 7 Μαρτίου 1912, όταν κατέφτασε στο Χόμπαρτ της Αυστραλίας. Ο Άμουνδσεν αφηγήθηκε το ταξίδι του στο βιβλίο Ο Νότιος Πόλος: Μια Αφήγηση της Νορβηγικής Ανταρκτικής Αποστολής στο ‘Fram’, 1910-1912.
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ SCOTT
1912, Ανταρκτική. Ο Ρόμπερ Σκοτ ετοιμάζεται να οδηγήσει την ομάδα του στο Νότιο Πόλο. Οι πέντε άντρες έφτασαν στον Πόλο στις 17 Ιανουαρίου για να διαπιστώσουν με μεγάλη απογοήτευση ότι ο Νορβηγός εξερευνητής Ρόαλντ Αμούντσεν είχε φτάσει εκεί ένα μήνα νωρίτερα.
Όλοι πέθαναν κατά την επιστροφή από τον Πόλο, καθώς οι προμήθειές τους τελείωσαν.