Από τον 16ο αιώνα η αύξηση του πληθυσμού της Κωνστ/πολης ήταν πολύ μεγάλη και τα σπίτια, που ήταν όλα ξύλινα, χτιζόντουσαν το ένα κολλητά στο άλλο. Έτσι σε περίπτωση μιας πυρκαγιάς οι ζημιές θα ήταν ανυπολόγιστες. Η μόνη λύτρωση σε μια τέτοια περίπτωση πύρινης λαίλαπας ήταν η βροχή, η κάποιο φυσικό εμπόδιο που θα εμπόδιζε την εξάπλωσή της. Ο πυρινος όλεθρος όμως δεν άργησε να φανεί . Ένα τεράστιο τμήμα της πόλης της Κωνσταντινούπολης, καταστράφηκε από μεγάλη πυρκαγιά στις 5 Ιουνίου 1870. Όταν τελικά ο καπνός καθάρισε , 8.000 σπίτια είχαν καταστραφεί και 900 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους υς.
Η φωτιά εκδηλώθηκε σε σπίτι νοικιασμένο από τον Ούγγρο Ριτσίνι στην οδό Φεριντιγιέ (Feridje) κάπου μέσα στις δυτικές γειτονιές του Ταξίμ. Λέγεται ότι ένα νεαρό κορίτσι κουβαλούσε ένα κομμάτι κάρβουνο στην κουζίνα της οικογένειάς της σε ένα σιδερένιο τηγάνι όταν σκόνταψε, στέλνοντας το κάρβουνο έξω από το παράθυρο , το οποίο έπεσε στη στέγη ενός διπλανού σπιτιού.. Η φωτιά αυτή άλλαξε την όψη του Πέρα, το μεσημέρι της 5ης Ιουνίου του 1870.
Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
Reanalysis του χάρτη 500 hPa και επιφανείας για το μεσημέρι της 5ης Ιουνίου 1870
Ο ισχυρός ΒΑ άνεμος που έπνεε εκείνη την ημέρα και τα ξύλινα σπίτια της περιοχής συνέτειναν στην διάδοση της φωτιάς σε 5 – 6 μέτωπα. Υπήρχε ισχυρός συνδυασμός των υψηλών πιέσεων της ΒΔ Ευρώπης με τις χαμηλές πιέσεις στα νοτιοανατολικά . Σε λίγες ώρες άρχισαν να καίγονται οι περιοχές Γαλατασαράϊ, Ταρλάμπασι, Ταξίμ, Αϊναλίτσεσμε, Σισλή, Κουρτουλούς, Χαρμπιγιέ, Τεπέμπασι.
Σχεδόν όλη η νέα Κωνσταντινούπολη φλεγόταν όπου ξενοδοχεία, πρεσβείες, επαύλεις, κέντρα διασκέδασης, θέατρα παραδόθηκαν το ένα μετά το άλλο στις πύρινες φλόγες και σε μικρό διάστημα μετατράπηκαν σε ερείπια και στάχτη. Όσοι είχαν ξύλινα σπίτια τα παρατούσαν και έτρεχαν να γλυτώσουν από τις φλόγες. Άλλοι που εμπιστεύτηκαν τις πέτρινες κατασκευές των σπιτιών τους κλείστηκαν μέσα νομίζοντας πως έτσι θα γλυτώσουν από την καταστροφή. Η μεγάλη φωτιά άφησε στο διάβα της 900 νεκρούς , 65 κατεστραμμένες λεωφόρους, 163 γειτονιές και 8000 σπίτια που έγιναν παρανάλωμα από την πύρινη λαίλαπα, η οποία όταν κατεστάλη άφησε πίσω της μόνο οικόπεδα με στάχτη
Please accept YouTube cookies to play this video. By accepting you will be accessing content from YouTube, a service provided by an external third party.
If you accept this notice, your choice will be saved and the page will refresh.
Η περίοδος μετά την καταστροφική αυτή φωτιά χαρακτηρίζεται για την Πόλη αναγεννησιακή. 
Καινούργια πέτρινα κτίρια με προσεγμένες προσόψεις, μπαρόκ, ελληνιστικοί και άλλοι ευρωπαϊκή ρυθμοί δόμησης πήραν αργότερα τη θέση των παλιών ξύλινων ερειπίων. Φαρδείς δρόμοι και λεωφόροι πήραν τη θέση των παλιών στενών σοκακιών.
Η Ευρώπη ανταποκρίθηκε, όπως βέβαια είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, με αντιπροσωπείες τραπεζών, ασφαλιστικών εταιριών και υποκαταστημάτων μεγάλων τραστ. Ακόμη και σήμερα αν παρατηρήσουμε τα κτίρια της Ιστικλάλ θα καταλάβουμε την μοντέρνα για τότε πνοή που επικράτησε στην ανοικοδόμηση της πόλης μετά τη μεγάλη αυτή πυρκαγιά στα τέλη του 19 αιώνα
Το 1887, ο Edmondo de Amicis δημοσίευσε ίσως την καλύτερη περιγραφή αυτής της καταστροφής σε ένα βιβλίο που ονομάζεται Κωνσταντινούπολη.
Πηγές : The Alta California or Daily Alta California , https://www.history.com/this-day-in-history/constantinople-burns, https://brill.com/display/book/9789004431225/BP000006.xml