H παρακάτω πανοραμική εικόνα πλάτους 250° τραβήχτηκε νωρίς το πρωί της 18ης Μαρτίου 2023, σχεδόν ακριβώς στην εαρινή ισημερία. Η εικόνα ελήφθη με τη γρήγορη καταγραφή πολλών εικόνων για τη σύνθεση ενός πανοράματος με μια τροποποιημένη αντανακλαστική κάμερα, η οποία επιτρέπει την καθαρή αποτύπωση του σέλαος. Το μέρος λήψης ήταν η κορυφή του λόφου Kausnispää στη φινλανδική Λαπωνία.
Στα δεξιά διακρίνεται ο πύργος παρατήρησης που χρησιμοποιούσαν οι γεωγράφοι για να σχεδιάσουν τους πρώτους χάρτες της περιοχής. Το κρύο ήταν έντονο, με τον κρύο αέρα κοντά στους -30°C. Αν και η γεωμαγνητική δραστηριότητα ήταν χαμηλή (Kp<1) και δεν αναμένονταν σέλας, αχνά πρασινωπές κουρτίνες φωτός άρχισαν να εμφανίζονται στα βόρεια. Όσοι ασχολούνται με την παρατήρηση του σέλαος γνωρίζουν οτι στατιστικά ο Μάρτιος είναι ο μήνας με τα περισσότερα ρεκόρ , χάρη στο φαινόμενο Russell-McPherron, το οποίο ακόμη και σε χαμηλά προβλεπόμενα επίπεδα μπορεί να προσφέρει μια απροσδόκητη προβολή σέλαος. Θα αναφερθούμε αργότερα γι’ αυτό. Σε λίγα λεπτά η οθόνη του σέλαος επεκτάθηκε, με πλήθος σχημάτων, αναμειγνύοντας πράσινα και κόκκινα χρώματα με φανταχτερές κινήσεις.
Τα σέλας έφτασε στην κορυφή του ουρανού, καλύπτοντας ολόκληρο τον βόρειο ορίζοντα σε κάθε λογής σχήματα και μεγέθη, ένα θέαμα που κράτησε για αρκετά λεπτά. . Οι φωτογράφοι ανέβηκαν στην κορυφή του Dome και απόλαυσαν ένα ωραίο Aurora Display χθες το βράδυ, αν και έκανε πολύ κρύο μας πληροφορεί ο Ολλανδός μετεωρολόγος Hans van Boven με ανάρτησή του στο Linkedin.
TI EINAI TO FAINOMENO Russell-McPherron (RM)
Κατά τη
διάρκεια των εβδομάδων γύρω από τις ισημερίες, σχηματίζονται ρωγμές στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Ακόμη και μια μικρή ριπή ηλιακού ανέμου μπορεί να “γλιστρήσει” για να πυροδοτήσει μια φωτεινή παράσταση χωρίς να χρειάζεται να έχουμε γεωμαγνητική καταιγίδα.
Η καλύτερη φυσική εκδήλωση του φαινομένου Russell – McPherron είναι το Auroras.
Η επιστημονική κοινότητα ονόμασε το φαινόμενο από τον καθηγητή Christopher T. Russell και τον ομότιμο καθηγητή Robert L. McPherron από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες (UCLA) καθώς σε κοινό τους paper to 1973 περιέγραψαν το φαινόμενο.
Τα Aurora εμφανίζονται λόγω του βομβαρδισμού των σωματιδίων της μαγνητόσφαιρας. Κάθε φορά που ο επιταχυνόμενος ηλιακός άνεμος έρχεται σε επαφή με το μαγνητικό πεδίο της γης και εισέρχεται στους πόλους, τα σωματίδια αλληλεπιδρούν με τα αέρια της ατμόσφαιρας, επομένως βλέπουμε τις εκκενώσεις ως κουρτίνες φωτός.
Τώρα, το φαινόμενο Russell – McPherron υποδηλώνει αύξηση της γεωμαγνητικής δραστηριότητας ή διαταραχής κατά τη διάρκεια των ισημεριών επειδή το μαγνητικό πεδίο της Γης στους πόλους ανοίγει στιγμιαία ρωγμές .
Υπάρχει πληθώρα ερευνών που δείχνουν τις επιπτώσεις του διαστημικού καιρού στην υγεία μας , το κλίμα και τις σεισμικές δραστηριότητες . Με τη Γη και όλους τους ζωντανούς οργανισμούς που αποτελούνται από νερό, δεν είναι περίεργο που είμαστε επιρρεπείς σε ηλεκτρομαγνητικές και κοσμικές επιρροές.
Ο Μάρτιος και ο Απρίλιος την άνοιξη ( όπως ο Σεπτέμβριος και Οκτώβριος το φθινόπωρο) έχουν υψηλή συχνότητα γεωμαγνητικής δραστηριότητας. Η γεωμαγνητική διαταραχή ενός μήνα υποδηλώνει πώς και γιατί αυτές οι εισροές έχουν επιρροή για μια περίοδο. Όπως αναφέρθηκε, κατά τις ισημερίες το μαγνητικό πεδίο ανοίγει ρωγμές και έτσι δεν είμαστε επιρρεπείς μόνο στην ηλεκτρική επίδραση του Ήλιου αλλά και άλλων πλανητών και πιθανώς του σύμπαντος.
Πηγές : https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1364682608003593 , Hans van Boven , https://kolydas.gr/content/ημερίδα-με-θέμα-ανάγκες-χρηστών-διαστημικού-καιρού-στην-περιοχή-της-μεσογείου