Στις αρχές Οκτωβρίου 2021 και συγκεκριμένα στις 9 Οκτωβρίου 2021, το Advanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer (ASTER) από τον δορυφόρο Terra της NASA κατέγραψε στο ορατό και κοντά στο υπέρυθρο (στις ζώνες 3,2,1) την παραπάνω φωτογραφία από το Παμούκαλε της Τουρκίας ( αρχαία Ιεράπολη) στις οποίες η βλάστηση εμφανίζεται κόκκινη. Η δορυφορική εικόνα που αποτελεί θέμα της ΝΑΣΑ πριν από λίγες μέρες μας δίνει το έναυσμα να πουμε δύο λόγια παραπάνω για την περιοχή
Στην φωτογραφία απεικονίζεται πολύ καθαρά το οροπέδιο Pamukkale μήκους 6 χιλιομέτρων, στο βόρειο περιθώριο της λεκάνης Denizli, όπου το πέτρωμα της τραβερτίνης έχει μέσο πάχος 50 μέτρα και φαίνεται το άσπρο της χρώμα . Η τοποθεσία διαθέτει μια εντυπωσιακή σειρά από λευκές πλάκες από ασβεστίτη και ονομάστηκε από τους φωτεινούς λευκούς βράχους, καθώς η λέξη Pamukkale μεταφράζεται ως “κάστρο από βαμβάκι” ή “παλάτι από βαμβάκι”. Τα κοιτάσματα Pamukkale, που φαίνονται με λευκό χρώμα στην παραπάνω εικόνα, καλύπτουν 12 τετραγωνικά χιλιόμετρα (5 τετραγωνικά μίλια).
Η τραβερτίνη είναι το υλικό με το οποίο έχουν κτιστεί μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά μνημεία του αρχαίου ρωμαϊκού πολιτισμού. Είναι ιζηματογενές πέτρωμα μερικώς βιογενετικής προέλευσης, που σχηματίζεται από εναποθέσεις ανθρακικού ασβεστίου, που προσφέρει μεγάλη αντοχή και ανθεκτικότητα. Είναι ένα υλικό που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα κυρίως ως διακοσμητική πέτρα στην κατασκευή, ειδικά σε δάπεδα και τοίχους τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Οι ιαματικές πηγές και οι ιαματικές πισίνες στο Pamukkale της Τουρκίας αποτελούν πνευματικό, πολιτιστικό και ψυχαγωγικό προορισμό εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τον δεύτερο αιώνα π.Χ., η αρχαία ελληνική πόλη της Ιεράπολης χτίστηκε στην κορυφή των αναβαθμίδων από τραβερτίνη, αυτό το είδος πετρώματος που όπως είπαμε σχηματίζεται όταν το ανθρακικό ασβέστιο καθιζάνει από το ζεστό νερό.
Στις κοντινές πισίνες της Κλεοπάτρας, οι επισκέπτες μπορούν να κολυμπήσουν ανάμεσα σε σπασμένες κολώνες που κατέρρευσαν κατά τον σεισμό της Λαοδικίας στις αρχές του έβδομου αιώνα μ.Χ.
Οι θερμοκρασίες του νερού σε αυτές τις πισίνες και τις πηγές κυμαίνονται από 19 έως 57 βαθμούς Κελσίου (65 έως 135 βαθμούς Φαρενάιτ), αν και ορισμένες μπορεί να φτάσουν σε θερμοκρασίες 100 βαθμών Κελσίου ή υψηλότερες. Η τραβερτίνη σχηματίζεται όταν το νερό της βροχής εισχωρεί στο δίκτυο των ρηγμάτων και των ρωγμών και θερμαίνεται από το μάγμα υπόγεια. Το ζεστό νερό εκπλένει ασβέστιο, μαγνήσιο και άλλα μέταλλα από το ασβεστολιθικό υπόβαθρο. Τότε το κορεσμένο διάλυμα στη συνέχεια διηθείται πίσω στην επιφάνεια. Η εναπόθεση τραβερτίνης εμφανίζεται στην περιοχή για τουλάχιστον 600.000 χρόνια, από την εποχή του Πλειστόκαινου. Ωστόσο, μεγάλο μέρος της εναπόθεσης στο Pamukkale έχει συμβεί τα τελευταία 50.000 χρόνια. Η Ιεράπολη-Παμουκάλε χαρακτηρίστηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1988.
ΙΕΡΑΠΟΛΗ – Η ΠΟΛΗ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Τον 1ο αιώνα μ.Χ. στην Ιεράπολη κανείς δεν γνώριζε τον Χριστιανισμό. Η περιοχή αυτή κηρύχθηκε από τον απόστολο Φίλιππο. Εδώ αυτός και οι σύντροφοί του μαρτύρησαν και τον κρέμασαν ανάποδα πάνω σε σταυρό. Μετά από αυτό, ο Φίλιππος άρχισε να λιθοβολείται. Εκείνη την στιγμή ένας ισχυρός σεισμός εμφανίστηκε στην Ιεράπολη, και όταν ο Φίλιππος άρχισε να διαβάζει μια προσευχή για τη σωτηρία των βασανιστών του, έτσι ώστε ο Κύριος να τις συγχωρήσει τις αμαρτίες τους και να ανοίξει τον δρόμο για τον εαυτό τους, ο σεισμός σταμάτησε ξαφνικά. Οι άνθρωποι ήταν τόσο εντυπωσιασμένοι, που πολλοί πίστεψαν αμέσως στη δύναμή του και έσπευσαν να σώσουν τον Φίλιππο, αλλά ήταν πολύ αργά. Ο Άγιος Φίλιππος θάφτηκε με τιμές, και θεωρείται, ότι από τότε ο Χριστιανισμός έχει έρθει στην Ιεράπολη.
Στη φωτογραφία η Βασιλική του Αγίου Φιλίππου
Τον IV αιώνα στον τόπο του θανάτου του Αγίου Φιλίππου, ανηγέρθη ένας ναός στη θέση μαρτυρίου του μαρτυρίου. Θεωρείται, ότι η εκκλησία χτίστηκε επί τόπου, εκεί που πέθανε ο απόστολος Φίλιππος. Ο ναός είχε οκταγωνικό σχήμα και η διάμετρος του ήταν 20 μέτρα. Η εκκλησία είχε μια κεντρική αίθουσα, στον οποίο ήταν ο τάφος του Αγίου. Σύμφωνα με το μύθο, το 560 μ.χ. τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στη Ρώμη. Ο ναός στέγαζε επίσης ένα παρεκκλήσι και μια βεράντα με πολλά δωμάτια., από τα οποία παραμένουν μόνο τα ερείπια των τειχών. Επί του παρόντος, μόνο ερείπια παραμένουν στον ναό, και η πιο βολική προσέγγιση σε αυτό είναι από την πλευρά του αμφιθεάτρου.