Η πανδημία του κοροναϊού έχει δώσει μεγάλη βαρύτητα στην αξιοποίηση των μοντέλων πρόβλεψης της πορείας της πανδημίας, με γραφικές παραστάσεις και αριθμητικές μεθόδους . Στη Μεγάλη Βρετανία στα μέσα Μαρτίου δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα μοντέλου που παρήχθη από μια ομάδα επιστημόνων στο Imperial College του Λονδίνου, τα οποία αρχικά απέρριψε η βρετανική κυβέρνηση, διότι ακολουθούσε μια τελείως διαφορετική στρατηγική αντιμετώπισης της πανδημίας . Η ομάδα του Imperial μίλαγε για 250.000 έως 510.000 θανάτους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αμέσως, τα κοινωνικά δίκτυα αλλά και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης , στράφηκαν εναντίον του Πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον αναγκάζοντάς τον για αλλαγή στρατηγικής , την οποία και πέτυχαν . Δεν είχε άλλη επιλογή ο Βρετανός Πρωθυπουργός και έτσι η Αγγλία άλλαξε πορεία για την αντιμετώπιση της κρίσης .
Διαβάστε την μελέτη του Imperial College
Όμως, την περασμένη εβδομάδα, εμφανίστηκε μια άλλη ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης η οποία πρότεινε ένα εναλλακτικό μοντέλο, για το πώς μπορεί να εξελιχθεί η πανδημία, υποδηλώνοντας ένα πολύ λιγότερο τρομακτικό μέλλον και έδινε ένα γρήγορο τέλος στον σημερινό εφιάλτη.
Διαβάστε την μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης
Μετά από αυτές τις δύο μελέτες, το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι πώς η Βρετανική αλλά και γενικώς η κάθε κυβέρνηση μπορεί να γνωρίζει ποιος τελικώς από τους δυό φορείς έχει δίκιο; Δεν αποκλείεται τελικά και οι δύο ομάδες να κάνουν λάθος; Την απόφαση θα την πάρει φυσικά η αρμόδια επιτροπή Υγείας του κάθε κράτους. Ποιά μέθοδος όμως θα εφαρμοστεί γενικώς από όλους ; Το αναφέρουμε αυτό , καθότι σε πολλές περιπτώσεις οι ακαδημαϊκές σπουδές ενώ συνεισφέρουν σημαντικά στην έρευνα, συχνά «υποφέρουν» από την έλλειψη ελέγχου ποιότητας στην εφαρμογή , καθώς η επανεξέταση των αποτελεσμάτων είναι συνήθως σύντομη και συνοπτική. Σε κανονικές καταστάσεις αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία , τα όποια λάθη διορθώνονται , αλλά είναι διαφορετικό όταν τα αποτελέσματα της έρευνας πρέπει να γίνουν καθαρά επιχειρησιακά αξιοποιήσημα και να κινηθούν στον κόσμο των πολιτικών αποφάσεων. Στην παρούσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης, είναι ζωτικής σημασίας να ελεγχθεί η σωστή αξιολόγηση των επιδημιολογικών προτύπων και να μην υπάρξουν λάθη. Από όλα τα κράτη και κυρίως από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Προφανώς λόγω του ότι δεν είμαι ειδικός στα θέματα ιατρικής δεν μπορώ να γνωρίζω τελικώς στη Μεγάλη Βρετανία ποιό απο τα δυό Ερευνητικά Ιδρύματα έχει τελικά δίκιο . Ποιό μοντέλο δηλαδή είναι το καλύτερο . Το αναφέρω αυτό διότι γνωρίζω πολύ καλά , το πώς λειτουργούν τα προγνωστικά μοντέλα και το πόσο συχνά χρειάζονται οι επιστήμονες να τα αναθεωρούν , να κάνουν προγραμματιστικές αλλαγές ή να ξαναγράφουν τον κώδικα τους. Γιιατί το λέω ; Δείτε
I’m conscious that lots of people would like to see and run the pandemic simulation code we are using to model control measures against COVID-19. To explain the background – I wrote the code (thousands of lines of undocumented C) 13+ years ago to model flu pandemics…
— neil_ferguson (@neil_ferguson) March 22, 2020
Τις προηγούμενες ημέρες πολλοί ερευνητές, προφανώς ζήτησαν να δουν τους υπολογισμούς του Imperial College , αλλά ο ίδιος ο καθηγητής Neil Ferguson, ο άνθρωπος που καθοδηγεί την ομάδα, δήλωσε ότι ο κώδικας του μοντέλου του υπολογιστή του είναι 13 ετών και χιλιάδες γραμμές του κώδικα έχουν παραχθεί από τον ίδιο ( χωρίς να τις έχει πιστοποιήσει).
Δεν νομίζω οτι χρειάζονται σχόλια σε αυτή την ανακοίνωση και ούτε θα κάνω κριτική . Όμως μόνο αυτή η δήλωση του καθηγητή έγινε η αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο . Ο καθηγηής έχει υποσχεθεί πάντως ότι θα προβεί σε περίπου μια εβδομάδα σε δημοσιεύσεις. Στο μεταξύ όμως όλοι μας αναρωτιώμαστε , εάν θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί επιχειρησιακά ένα μοντέλο που γράφτηκε με κώδικα προ 13 ετών, καθώς σε όλες τις επιστήμες που χρησιμοποιούν ανάλογες μεθόδους πρόγνωσης – πολύ περισσότερο στη Μετεωρολογία – οι κώδικες αλλάζουν τακτικά κάθε 2 με 3 χρόνια και συνεχώς εξελίσσονται προγραμματιστικά . Εν τω μεταξύ και οι συντάκτες του άλλου μοντέλου της Οξφόρδης έχουν υποσχεθεί και αυτοί ότι ο κώδικας τους θα δημοσιευθεί “το συντομότερο δυνατό».
Εν αναμονή λοιπόν των ανακοινώσεων των δύο μεγάλων Πανεπιστημίων , διαπιστώνουμε οτι δεν είναι μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο αυτή την περίοδο που “μαστίζεται” από μοντέλα πρόγνωσης ,τα οποία διαφέρουν μεταξύ τους και περιγράφουν πολύ διαφορετικές μελλοντικές καταστάσεις. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται προς όλους τους ειδικούς , αλλά ακόμη και προς τους πολίτες , είναι τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να υπάρξουν πιο αξιόπιστες προβλέψεις των μοντέλων, ειδικά όταν αυτές τίθενται στην υπηρεσία των πολιτών και της κοινωνίας και εφαρμόζονται απο τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής ; Μήπως θα έπρεπε όπως και στην Μετεωρολογία να υπήρχαν δυό το πολύ μεγάλα κέντρα που θα”έτρεχαν” αυτά τα παγκόσμια μοντέλα πρόγνωσης , κάτω από την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO);
Πηγή : WSJ-Coronavirus Lessons From the Asteroid That Didn’t Hit Earth-1 Απριλίου 2020