Όσο μεγαλώνουμε στον καθρέφτη της ζωής μας, τα γενέθλια του καθενός αποτελούν τον φύσικο πρόλογο της περίσκεψης για όσα έχουν γίνει, για όσα γίνονται και για όσα θα θέλαμε να γίνουν. Σε αυτή τη στιγμή του απολογισμού, η αγαπημένη μου αδελφή Κατερίνα έστειλε την επιστολή που ακολουθεί -την οποία μοιράζομαι μαζί σας – για να μου χαρίσει ως δώρο “μια διαχρονική ευχή – προτροπή για τη θεραπεία της ψυχής και την αξία της ζωής μας μέσω της μνήμης και της ελπίδας,, τις οποίες εάν επικαλεστούμε σήμερα, στις δύσκολες ώρες μας, μπορούμε να αισθανθούμε, αν μη τι άλλο, ως συνεχιστές της ζωής και να πράξουμε ως τέτοιοι.”
Άνδρος, 21 Μαρτίου 2020
” Σήμερα, στη γενέθλιο μέρα σου αδελφέ μου, μαζί με τις ολόψυχες ευχές μου για χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα, με υγεία και αγάπη, σκέφτηκα να αναδημοσιεύσω ένα ποίημά μου με τίτλο “ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ”, το οποίο έγραψα εμπνεόμενη από τα γραφόμενά σου στο βιβλίο σου με τίτλο “Μετεωρολογική Περιπλάνηση – Η Ιστορία μιας πεταλούδας” που κυκλοφόρησε το έτος 2014 με μεγάλη επιτυχία.. Στο ποίημα αυτό, υπάρχει μια διαχρονική ευχή – προτροπή για τη θεραπεία της ψυχής και την αξία της ζωής μας μέσω της μνήμης και της ελπίδας, τις οποίες εάν επικαλεστούμε σήμερα, στις δύσκολες ώρες μας, μπορούμε να αισθανθούμε, αν μη τι άλλο, ως συνεχιστές της ζωής και να πράξουμε ως τέτοιοι.”
“ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ…”
Να το θυμάσαι… Εδώ που γεννηθήκαμε, στην πάτρια γη και θάλασσα, που λέγεται Ελλάδα… διόλου δεν ήτανε τυχαίο, μα μοιραίο, που Μετεώρων πανοράματα μαγνήτισαν το βλέμμα μας, το πνεύμα μας σαγήνεψαν θεοί και θεωρίες και τις ζωές μας κάποιοι λόγοι περιπλάνησαν… μέσα απ΄τους τυφώνες και τους αιώνες της Ιστορίας, μέσα από νηνεμίες, ετησίες και συγκυρίες, και μας δοκίμασαν την ψυχή, ως εις αεί προγόνους και απογόνους του Οδυσσέα.
Να το θυμάσαι… για ακόμη μια φορά… πόση είναι αλήθεια η Ομορφιά, ο Κόπος κι η Ευθύνη της…
…κι όταν με τους ιριδισμούς και τις εμπνεύσεις της σελήνης, δημιουργείται απ΄ το Φως το άρμα του Πολιτισμού, με οδηγό το άλογο του Λόγου… προσπάθησε μαζί του και εσύ να φτάσεις την αίγλη μιας κληρονομιάς ελληνικής και της συνέχειάς της έως εκεί όπου πάσες γενεές την περιμένουν ήτοι, έως τα άπειρα τα πέρατα του πνεύματος και του κόσμου, φροντίζοντας την γνώση σου με τρόπον άριστο να διαχειριστείς, χωρίς να βιαστείς να την ξοδέψεις όλη…
Δώσε διάρκεια κι επάρκεια στων άλλων τα ζητούμενα, έχοντας δεδομένο μόνο την καταγωγή σου…
Κι εκεί που μύθοι και ήθη κουβεντιάζουν ψιθυριστά τις μικρές ώρες για τις μεγάλες ώρες της πατρίδας μας μα και του κόσμου όλου… στάσου και αφουγκράσου…
…κανείς απ΄ τους γενναίους μαχητές δεν γόγγυξε κι ούτε ποτέ βογγά…
Γιατί η γενναιότητα δεν βγάζει άναρθρες φωνές, μα γράφει και μιλά με στοχασμό στην Ιστορία.
Να το θυμάσαι, λέω, και μπορείς, έτσι, κι εσύ να συνεχίσεις!
