Αφήνουμε τους ειδικούς να μιλήσουν και κάνουμε αναπαραγωγή του τεύχους της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας που γράφτηκε πριν 9 χρόνια .
Οι υπεύθυνοι της έκδοσης αναφέρουν :
“H έκδοση αυτού του τεύχους πραγματοποιήθηκε μερικούς μήνες μετά το πέρασμα της πανδημίας γρίπης από το στέλεχος του ιού Η1Ν1. Πιθανά ορισμένοι θα αναρωτηθούν αν συντρέχει ακόμη λόγος για μια τέτοια έκδοση. Ίσως κάποιοι άλλοι να διατηρούν ακόμη επιφυλάξεις -ή και αντιρρήσεις- για την ύπαρξη της τελευταίας πανδημίας καθώς και για τα μέτρα αντιμετώπισής της. Εκείνο όμως που κανένας δε μπορεί να αμφισβητήσει, είναι η ανάγκη να βελτιώσουμε και να διατηρήσουμε σε υψηλό επίπεδο τόσο τη γνώση μας γύρω από τα θέματα που αφορούν στη γρίπη, όσο και την ετοιμότητα της αντίδρασής μας σε μια νέα παρόμοια ή και δυσκολότερη κατάσταση. H περιοδικότητα της νόσου εγγυάται πως η εμπειρία αυτού που πέρασε αποτελεί το σταθερότερο ανάχωμα ανάσχεσης αυτού που θα έλθει. H πρόληψη και η αντιμετώπιση της γρίπης έχουν διαχρονικό ενδιαφέρον. Επιπλέον, η γρίπη δεν είναι μια υπόθεση που αφορά αποκλειστικά στα άτομα και τους επαγγελματίες της υγείας, αλλά παράλληλα εμφανίζει εκτεταμένες κοινωνικοοικονομικές διαστάσεις, εισάγοντας παραμέτρους που εκτείνονται πολύ πέραν των στενών ιατρικών ορίων της νόσου. Ειδικότερα στις περιόδους μιας μεγάλης επιδημίας ή πανδημίας, αναδύονται προβλήματα και προβληματισμοί που αφορούν κρίσιμα θέματα της συνολικής κοινωνικής οργά νωσης και των πολιτικών υγείας.
Στην έκδοση αυτή καταβάλαμε προσπάθεια να αναδείξουμε και αυτή τη διάσταση του θέματος. Συνεπώς, αυτό το συγγραφικό εγχείρημα της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας και της Ομάδας Εργασίας των Λοιμώξεων δεν είναι ούτε άκαιρο ούτε άσκοπο. Πιθανά η χρονική αποστασιοποίηση από την «καυτή» περίοδο της έξαρσης της πανδημίας να προσφέρει την ευκαιρία στον αναγνώστη μιας περισσότερο ψύχραιμης κριτικής αξιολόγησης όσων εδώ αναφέρονται, αλλά και να αφήνει το περιθώριο δημιουργίας μιας λογικά πιο εκλεπτυσμένης στρατηγικής για την αντιμετώπιση του επόμενου κύματος της νόσου. Σε οποιαδήποτε από αυτά ενδεχόμενα, οι συγγραφείς αυτού του τεύχους θα ήταν ευτυχείς αν κριθεί ότι συνεισέφεραν -έστω κατ’ ελάχιστον- θετικά.”
Loading...
Reload document 
Open in new tab