Αρθρογραφια Κοινωνία Μετεωρολογία και Κλίμα

O διαχρονικός συμβολισμός της Παγκόσμιας Ημέρας Μετεωρολογίας

Πρίν από λίγες ημέρες έλαβα το παρακάτω κείμενο από τον πρώην συνάδελφο Ταξίαρχο ε. α. κ. Ευάγγελο Δ. Μαντή με αφορφή την Παγκόσμια ημέρα της Μετεωρολογίας που εορτάζουμε κάθε χρονιά στις 23 Μαρτίου .

“Παγκόσμια Ημέρα Μετεωρολογίας”

“” Στις 23 Μαρτίου εορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια ημέρα της Μετεωρολογίας. Με μια σύντομη αναφορά στα ιστορικά στοιχεία, θα επιχειρηθεί ο ημερολογιακός προσδιορισμός της εορτής αυτής, αλλά και η ανάδειξη του διαχρονικού συμβολισμού της, που ειδικότερα ανάγεται στην αναγκαιότητα της μετεωρολογικής συνεργασίας, με κανόνες, στο παγκόσμιο περιβάλλον, αλλά και μέσα στην επικράτεια των κρατών.

Οι μετεωρολογικές πρωτοβουλίες στην Ευρωπαϊκή και στην Αμερικανική ήπειρο τον 17ο και 18ο αιώνα αντιμετώπισαν το πρόβλημα των ασυντόνιστων μετεωρολογικών δραστηριοτήτων στο παγκόσμιο περιβάλλον, αλλά και μέσα στην επικράτεια των κρατών, πρόβλημα που δυσχέραινε και την προαγωγή της μετεωρολογικής επιστήμης στον επιθυμητό βαθμό. Έτσι, οι τότε ιθύνοντες του 19ου αιώνα συγκάλεσαν την Πρώτη Διεθνή Διάσκεψη στις Βρυξέλλες το 1854 και στη συνέχεια το Πρώτο Διεθνές Μετεωρολογικό Συνέδριο στη Βιέννη, το 1873, από τον οποίο προέκυψε ο Διεθνής Μετεωρολογικός Οργανισμός [ΙΜΟ]. Ένας Οργανισμός που φιλοδοξούσε να επιλύσει τα διαχρονικά αυτά προβλήματα. Όμως, οι εγγενείς αδυναμίες του ΙΜΟ, που λειτουργούσε σε μη κυβερνητική βάση – χωρίς τις δεσμεύσεις των κυβερνήσεων των κρατών στους κανόνες συνεργασίας – δυσχέραιναν την επίτευξη των σκοπών του.

Η ιδέα για ένα διακυβερνητικό Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμού, που είχε διαμορφωθεί στις παραμονές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, αποτυπώθηκε, μεταπολεμικά, στο κείμενο της Σύμβασης του WMO, που εγκρίθηκε στο συγκληθέν στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ { 22 / 9 – 11 / 10 / 1947 ] Συνέδριο των Διευθυντών των Μετεωρολογικών Υπηρεσιών του ΙΜΟ. Μια Σύμβαση, που είναι προσαρμοσμένη στο πνεύμα του ΟΗΕ και με εμφανείς τις δεσμεύσεις των συμβαλλόμενων κρατών.  Τη χώρα μας αντιπροσώπευσαν στο Συνέδριο αυτό, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και με εξουσιοδότηση υπογραφής της Σύμβασης, δυο στελέχη της ΕΜΥ: ο Αντισμήναρχος Ευάγγελος Βουρλάκης, ως κύριος αντιπρόσωπος της χώρας μας και ο Δρ Θεόκλητος Φιντικλής. Ο μέχρι προ ολίγον τότε μηνών Διευθυντής της ΕΜΥ Ανδρέας Κυριακίδης, που είχε αποστρατευθεί με το βαθμό του Υποπτεράρχου, ασκούσε στο Συνέδριο αυτό, μετά από διεθνή διαγωνισμό, καθήκοντα Αναπληρωτή Γραμματέα ΙΜΟ [ως δεύτερος στην ιεραρχία του Οργανισμού αυτού], θέση που κατείχε μέχρι στις 31 Δεκεμβρίου 1951.
Βάσει του άρθρου 35 της Σύμβασης του WMO, αυτή τίθεται σε ισχύ μετά από 30 ημέρες από την κατάθεση του 30ου αποδεικτικού εγγράφου επικύρωσης ή προσχώρησης σε αυτή. Η Ελλάδα ως ιδρυτικό μέλος του WMO, είχε επικυρώσει το 1949 τη Σύμβαση, ενώ στις 21 Φεβρουαρίου 1950 κατατέθηκε το 30ο επικυρωτικό έγγραφο του Ιράκ. Έτσι προέκυψε η 23η Μαρτίου 1950, η ημέρα έναρξης της τυπικής ισχύος της Σύμβασης του WMO. Το 1951 ο WMO, με απόφαση του ΟΗΕ, εντάχθηκε στους εξειδικευμένους Οργανισμούς του, ενώ μεταγενέστερα ορίστηκε η 23η Μαρτίου του κάθε έτους ως η εορτή της Παγκόσμιας ημέρας της Μετεωρολογίας.

Ο WMO για να διασφαλίσει και να προάγει το μετεωρολογικό συντονισμό στο παγκόσμιο περιβάλλον, αλλά και στην επικράτεια των κρατών μελών του, αναγνωρίζει σε κάθε συμβαλλόμενο κράτος μόνο ένα εθνικό φορέα, που θα το αντιπροσωπεύει στον Οργανισμό αυτό και για τη χώρα μας είναι η ΕΜΥ. Η ΕΜΥ έχει την υποχρέωση, μέσα από τις καταστατικές διατάξεις της Σύμβασης του WMO, να συμβάλλει και στην επίτευξη του εθνικού μας μετεωρολογικού συντονισμού, προσαρμοσμένου στους σκοπούς και στις λειτουργικές δομές του WMO.”

Ευάγγελος Δ. Μαντής

Σημείωση

Ο κ.  Μαντής το 1955 αποφοίτησε από το Τμήμα  Μετεωρολόγων της Σχολής Υπαξιωματικών Διοικητικών (ΣΥΔ) της ΠΑ, ως πρώτος απόφοιτος στην τάξη του στην 1η ΣΥΔ και είχε μια τεσσαρακονταετή υπηρεσιακή διαδρομή. Στην υπηρεσιακή του εξελικτική σταδιοδρομία έτυχε, συνολικά, μιας τετραετούς επαγγελματικής εκπαίδευσης σε Σχολές εσωτερικού αλλά και εξωτερικού (Ευρώπης και ΗΠΑ). Παράλληλα και με πρωτοβουλία του αποφοίτησε αρχικά από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε σε όλα τα επίπεδα των μετεωρολογικών κλιμακίων της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (ΕΜΥ), ενώ στην 28χρονη διαδρομή του στην ΚΥ/ΕΜΥ άσκησε επιτελικά και διευθυντικά καθήκοντα. Εκπροσώπησε τη χώρα μας, ως στέλεχος της ΕΜΥ, τόσο σε Νατοϊκές μετεωρολογικές συσκέψεις, όσο και σε εκείνες της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMESTAT) και του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO). Για μια τετραετία περίπου, που άσκησε καθήκοντα εκτός της ειδικότητάς του, διετέλεσε, διαδοχικά, Διοικητής της ΣΥΔ και της Υπηρεσίας Ιστορίας της ΠΑ. Η τελευταία του διακριτή υπηρεσιακή γραφή , ως αρμόδιου στελέχους της ΚΥ/ΕΜΥ και πριν της αποστρατεία του, είναι ο ισχύων Οργανισμός της ΕΜΥ (ΠΔ 161/1997)      

Visited 34 times, 1 visit(s) today

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *